Χρειάστηκαν ελάχιστα δευτερόλεπτα και ένα πρωτοφανές για την εποχή δυστύχημα, με ανυπολόγιστο κόστος σε ανθρώπινες ψυχές, για να «ξυπνήσει» μία χώρα από τις ψευδαισθήσεις της. Σε αυτά τα ελάχιστα δευτερόλεπτα, όπως έχει συμβεί ξανά στο παρελθόν σε ανάλογα «ατυχήματα», αποκαλύφθηκε πόσο μακρύς είναι ο δρόμος του ελληνικού κράτους για να επιτύχει το αυτονόητο, το να μπορεί, δηλαδή, ο πολίτης να ζει και να λειτουργεί μέσα σε μία κοινωνία που φροντίζει για την ασφάλειά του.
Πολύ συχνά, από αυτήν την στήλη, έχουμε γίνει δυσάρεστοι γιατί έχουμε αναφερθεί στην αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης και τις συνέπειες αυτής, σε όλες τις λειτουργίες της ελληνικής κοινωνίας. Πολύ συχνά έχουμε αναφερθεί στην αδυναμία της διοίκησης, σε όλους τους βαθμούς της, να ορίσει τους στόχους της, βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους, και ακολούθως να οργανώσει το πλαίσιο δράσης της. Πολύ συχνά, επίσης, έχουμε αναφερθεί στους ισχυρούς θεσμούς που αποτελούν τα θεμέλια πάνω στα οποία μία σύγχρονη κοινωνία «χτίζει» την λειτουργία της και την ευημερία της. Τέλος, πολύ συχνά έχουμε αναφερθεί στην σπουδαιότητα των υποδομών για όλη την χώρα, στην αναγκαιότητα της προσεκτικής και σχεδιασμένης επιλογής των έργων υποδομής και στον σωστό προγραμματισμό υλοποίησής τους.
Θέλω να θυμίσω ότι τον Μάιο του 2021 το ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ (τεύχος 124), είχε φιλοξενήσει ειδικό αφιέρωμα στις υποδομές του δικτύου μεταφορών. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η επιλογή του αφιερώματος Οι μηχανικοί εργολήπτες δημοσίων έργων έχουμε πλήρη αντίληψη πόσο σημαντικές είναι οι μεταφορές για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας.. Συγκεκριμένα, στο editorial εκείνου του τεύχους είχα γράψει: «Ο ρόλος των μεταφορών στην οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας είναι ουσιαστικός. Τα μεταφορικά μέσα και οι μεταφορικές οδοί, από τα αρχαία ακόμη χρόνια, αποτελούν τα βασικά εργαλεία επικοινωνίας των λαών, για την ανταλλαγή των αγαθών και για την αλληλεπίδραση των πολιτισμών. Όπου υπήρξε βελτίωση των υποδομών του δικτύου μεταφορών υπήρξε ταυτόχρονα εξέλιξη τόσο στην οικονομική ζωή όσο και στην κοινωνική ζωή. Όπου τα μέσα μεταφοράς δεν εξελίχθηκαν, οι οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές ήταν περιορισμένες. Οι εξελίξεις στις μεταφορές και τις επικοινωνίες και οι μεταβολές στην οικονομία και την κοινωνία αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται. Η ικανότητα κάθε μιας να ανταποκρίνεται στις προκλήσεις που δημιουργούνται από την άλλη, ήταν και είναι ακόμα βασική παράμετρος για την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη». Είχα κάνει ειδική αναφορά για το σιδηροδρομικό δίκτυο: «Τα βήματα που πρέπει να γίνουν ακόμη είναι πολλά και κρίσιμα. Ένα σημαντικό βήμα αποτελεί η ανάπτυξη και η αναδιάρθρωση του σιδηροδρομικού δικτύου μας. Η χώρα μας υπολείπεται κατά πολύ σε αυτόν τον τομέα σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα οφέλη που θα αποκομίσουμε πολλά και σε διάφορους τομείς, όπως φθηνή και ασφαλή μεταφορά αγαθών και πολιτών, μείωση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης από εκπομπές αερίων, ενδυνάμωση της συνοχής της χώρας όσο αφορά το δίκτυο μεταφορών και η σύνδεσή μας με το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκτυο.». Τέλος, ο νομικός σύμβουλος της ΠΕΣΕΔΕ, κ. Σωτήριος Μπρέγιαννος. είχε αναλύσει στο άρθρο του, με σαφήνεια και οξυδέρκεια, ΟΛΕΣ τις αδυναμίες και τις προοπτικές των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα και κρίνουμε σκόπιμο να αναδημοσιευθεί σε αυτό το τεύχος.
Τα όποια βήματα, οι όποιες προσπάθειες εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης των τελευταίων ετών φαντάζουν σήμερα απειροελάχιστα απέναντι στο θανατηφόρο αποτέλεσμα της σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών. Τι είναι όμως προτιμότερο, να ζούμε με την ψευδαίσθηση του αφηγήματος του σύγχρονου επιτελικού ελληνικού κράτους ή να «αντέξουμε» να δούμε την πραγματική εικόνα και, σύσσωμοι, πολίτες και πολιτικό σύστημα, να συνεργαστούμε για να την βελτιώσουμε; Οι παθογένειές μας φάνηκαν τα τελευταία χρόνια με τον πλέον αποκαλυπτικό και επίπονο τρόπο. Αφορούν κάθε πτυχή της ελληνικής κοινωνίας και όλοι είμαστε ικανοί να τις αναγνωρίσουμε. Oι πολίτες γνωρίζουμε ότι για την σημερινή εικόνα ευθύνονται όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις. Η πρόσφατη τραγωδία πρέπει να αφυπνίσει το πολιτικό σύστημα και οι πολιτικοί οφείλουν πια να εργασθούν με ευθύνη και επαγγελματισμό, ο καθένας από το δικό του πόστο.
Οι αποτελεσματικές δημοκρατίες απαιτούν άξιες κυβερνήσεις αλλά και εξίσου άξιες αντιπολιτεύσεις.Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν έχει κανένα απολύτως άλλοθι να αναλωθεί σε μία στείρα αντιπαράθεση κατηγοριών και αποποίησης ευθυνών. Έχουν όλοι τους την ευθύνη και το χρέος να αλλάξουν τις εδραιωμένες νοοτροπίες και συμπεριφορές, ξεκινώντας με τους ίδιους.
πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_133 της ΠΕΣΕΔΕ
ΥΠΟΣΚΑΦΗ ΔΟΜΗΣΗ
