Η φύση θα πάρει ό,τι της ανήκει, Πρόεδρος ΣΕΔΕ Ν. Ηλείας Νικόλαος Αχ. Διάκος

ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΈΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ

πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_126 της ΠΕΣΕΔΕ

Ο Μηχ/γος-Ηλεκ/γος-Μηχ/κός Ε.Δ.Ε. Πρόεδρος Σ.Ε.Δ.Ε. Ν. Ηλείας Μέλος Δ.Σ. ΠΕΣΕΔΕ, Νικόλαος Αχ. Διάκος γράφει στο ΕΡΓΟΛΗΠΤΙΚΟΝ ΒΗΜΑ  για τον ανθρώπινο παράγοντα στις φυσικές καταστροφές που βιώνουμε σήμερα, και καταρρίπτει τη θεωρία ότι «για όλα φταίει η κλιματική αλλαγή»

Ωραία η δικαιολογία. Φταίει το CO2 ή το μεθάνιο για την ανωμαλία που προκαλεί την κλιματική αλλαγή, που φέρνει τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, την ανομβρία και σε λίγο θα πούνε και τους σεισμούς γιατί φυραίνει το έδαφος.

Αστεία πράγματα για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα, ν’ αποδώσουμε τις πληγές του Φαραώ μόνο στις εκπομπές ανεπιθύμητων αερίων και να “καθαρίσουμε” κλείνοντας την λiγνιτική εποχή στην Ελλάδα, με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Εντάξει βρέχει, βρέχει όμως αραιά αλλά έντονα. Το θέμα όμως είναι ότι τα νερά πλημμυρίζουν γιατί δεν έχουν που να πάνε.

Κάποτε οι βροχές ξεκίναγαν από την 1^η Αυγούστου, θυμάμαι. Δεν προλαβαίναμε να τρυγήσουμε τις σταφίδες και ξεκίναγαν οι βροχές. Κι όταν τρυγάγαμε, μέχρι την 15 Αυγούστου, τρομάζαμε να τις ξεράνουμε και να τις προστατέψουμε με στοιχειώδη πανιά. Όμως το νερό έφευγε και τ΄α αυλάκια τότε τα “χτίζαμε” με το αξινάρι και δεν υπήρχαν χωματουργικά μηχανήματα να “ξεκοιλιάζουν” την γη. Κι όμως έβρεχε ως πέρα το Φλεβάρη συνέχεια, χωρίς σταματημό και δεν προλαβαίναμε να βγάλουμε ούτε ένα αυλάκι χειμωνιάτικη πατάτα.Κι όμως το νερό ακολούθαγε το δρόμο του κι έφευγε στη θάλασσα.

Τώρα το νερό έχει χάσει το δρόμο του. Τραβάει νότια βρίσκει μάντρα. Τραβάει βόρεια βρίσκει οικοδομή, τραβάει ανατολικά βρίσκει δρόμο, τραβάει δυτικά βρίσκει εργοστάσιο. Ε,τι θα κάνει, από κάπου πρέπει να ξεφύγει. Και έχει μένος και οργή και παρασέρνει τα πάντα και δείχνει που ήταν το πέρασμά του και του το κόψανε ή του το στενέψανε κι εκείνο “έσκασε”,μη μπορώντας να χωρέσει και πάλι άθελά του παρασέρνει και το βιος των καταπατητών, αλλά και των άλλων που δεν ήταν τέτοιοι, που δεν συνεργάσθηκαν, δεν αποκόμισαν όφελος αλλά είχαν ανοχή στο φράξιμο.

Και δεν είναι ότι βρέχει μόνο σε μικρό χρόνο πολύ νερό. Είναι ότι κάηκαν και τα δάση και το νερό χωρίς αυτά αποκτάει ορμή και ρέει στην επιφάνεια ποσότητα μεγάλη,γιατί το έδαφος λόγω της αποψίλωσης δεν προλαβαίνει ν’ απορροφήσει αρκετό νερό.

Και ποιος φταίει και γι αυτή την πληγή; Ο περιπατητής που πέταξε το τσιγάρο; Ο σκηνίτης; Η ΔΕΗ;

Αστεία πράγματα. Πέρα από τις συμπτώσεις ο συντελεστής των πυρκαγιών και των πλημμύρων είναι κοινός. Η νόμιμη παράνομη υπερδόμιση, τα μυθικά κέρδη των οικοπεδοφάγων και η ανοχή της πολιτείας που όλο αναδασώνει αλλά όπως είπε κι ένας φιλότιμος δημοσιογράφος πρόσφατα “ελάτε κ. υπουργέ να Σας δείξω πόσες βίλες κτίστηκαν μετά τις φωτιές του προχθές, του χθες, του σήμερα και αυτές που θα χτιστούν μετά τις φωτιές του αύριο”.

 Με λίγα λόγια δεν φταίνε αποκλειστικά οι εκπομπές των αερίων για όλες αυτές τις καταστροφές, δεν φταίνε τα πρωτοφανή καιρικά φαινόμενα που είναι συνέπειά τους,αλλά κυρίως φταίει το ανθρώπινο χέρι που καίει τα δάση και μειώνει έτσι τις βροχοπτώσεις και στερεύει τις πηγές και φέρνει την ξηρασία που προκαλεί την άνοδο της θερμοκρασίας. Και χτίζει στην ροή των νερών, που δεν μπορούν πλέον να συγκρατηθούν γιατί έχει φροντίσει με τις πράξεις του να ξεγυμνώσει το τοπίο.

Και το χέρι αυτό εξακολουθεί να βιαιοπραγεί όσο η εξουσία κλείνει μάτι από τότε που ξηλώθηκαν στην Αθήνα οι ράγες του τραμ και γκρεμίστηκαν τα νεοκλασσικά.

Καλή λοιπόν η δικαιολογία για τις εκπομπές αερίων, αλλά είναι πολύ φτωχή και δεν μπορεί από μόνη της αυτή η δικαιολογία να κάψει τα εκατομμύρια στρέμματα δάσους κατ’ έτος και να παράξει τόσο νερό, ώστε να πνίξει οικισμούς και χωριά.

Η πρόσφατη παροχή γνώμης της περιφέρειας Δ. Ελλάδας για την στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.)του τομεακού προγράμματος ανάπτυξης του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων είχε ακριβώς το νόημα να παραχθούν εργαλεία όχι στην πρόληψη καταστροφών, λόγω της κλιματικής αλλαγής για την οποία άλλωστε η ελληνική πρωτοβουλία ελάχιστα μπορεί να προσφέρει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, αλλά στην αντιμετώπιση των προκαλούμενων καταστροφικών καιρικών φαινομένων στον Ελλαδικό χώρο, από την υπερθέρμανση του πλανήτη, εξ’ αιτίας των οποίων θρηνούμε συνανθρώπους μας και η εθνική οικονομία μπαίνει σε δοκιμασία για την όποια αποκατάσταση των προκληθεισών ζημιών.