Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα

Πρόεδρος ΣΕΔΕ Ηλείας, Νικόλαος Διάκος, Μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα

πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_123 της ΠΕΣΕΔΕ

Η  ελληνική  γλώσσα κατά  παγκόσμια διαπίστωση των γλωσσολόγων, είναι  η μία  και ίσως  η μοναδική που έχει πληθώρα λέξεων που εκφράζουν  το ίδιο νόημα σε  διαφορετικό βαθμό και ανάλογα με την περίπτωση, αλλά και  λέξεις που εκφράζουν εντονότατα το νόημα που εμπεριέχουν προς τέρψη των ώτων και ικανοποίηση του αισθήματος της δικαιοσύνης ή της αδικίας.

Μια  λαϊκή λέξη λοιπόν που έχει  επικρατήσει τελευταία στο πολιτικό βίο είναι η λέξη “κολοτούμπα“. Είναι μια λέξη που εκφράζει με  αδιαφιλονίκητο  τρόπο  την αλλαγή πλεύσης ενός ατόμου ή μιας ομάδας ατόμων σε συγκεκριμένο θέμα.

Πως  αλλιώς  λοιπόν θα μπορούσε να ονομασθεί η νέα  αυθαίρετη  προκλητική και μονομερής  απόφαση της  κυβέρνησης  και  ειδικότερα  της  εθνικής αντιπροσωπείας να παρατείνει την ισχύ των υποχρεωτικών δημοσιευμάτων  περιλήψεων  διακηρύξεων  στον τοπικό  και  περιφερειακό τύπο έως  31/12/2021, χωρίς να διαβουλευθεί ή να  ενημερώσει  έστω  τους  άμεσα  ενδιαφερόμενους και θιγόμενους για  την επικείμενη απόφαση, εργολήπτες.

Αυτή βέβαια δεν είναι μια απλή ενέργεια που στο βάθος αντικατοπτρίζει το δημόσιο συμφέρον, αλλά μια κίνηση καθαρά προεκλογική και χαριστική  στους  εκδότες – καναλάρχες προς κομματικό όφελος. Κι αυτό τη στιγμή  που ο εργοληπτικός κόσμος της  μικρομεσαίας κατηγορίας στενάζει χρόνια τώρα από το βάρος των, αυθαίρετων σε μέγεθος και γραμματοσειρά, δημοσιεύσεων και κατ’ αναλογία χρεώσεων των εκδοτών των  εφημερίδων  και κυρίως των  εβδομαδιαίων, πολλές από τις οποίες δεν έχουν το δικαίωμα δημοσίευσης προκηρύξεων του δημοσίου.

Επειδή  όμως  ο λαός  μας  λέει  ξυλιές  σε  ξένο κ……  δεν πονάνε, οι μέχρι  σήμερα κυβερνήσεις έκοβαν κουστούμια στους  εργολήπτες και οι εργολήπτες  αναγκαστικά τα φόραγαν όπως  και να ήτανε ραμμένα.

Κι εκεί που πιστέψαμε ότι τελειώνουμε  με  τα  “φιλετάκια” των εκδοτών,  στο πρώτο πολυνομοσχέδιο που ήλθε στη βουλή το 2021 κάποιος  εκδότης  σφύριξε στο αυτί ενός εκλεκτού μέλους του εθνικού κοινοβουλίου, έπεσε η τροπολογία της  παρ. 12 του άρθρου 379  του Ν.  4412/2016, υπό  μορφή  σημειώματος και η εθνική  αντιπροσωπεία ψήφισε, χωρίς να ξέρει τι ψηφίζει, την τροποποίηση μιας  διάταξης υπέρ των εφημερίδων και ενάντια  στην επιβίωση των μικρομεσαίων κατασκευαστών που σημειωτέον έχει πάλι “πειραχθεί”, δηλαδή τη συνέχιση δημοσίευσης των διακηρύξεων στον περιφερειακό και τοπικό τύπο έως 31/12/2021.

Ναι είναι ενάντια στην επιβίωσή τους γιατί μετά από μια δεκαετή  οικονομική  κρίση, με υπερφορολόγιση,  μ΄ ένα ΕΦΚΑ ( τέως  ΙΚΑ), υπό μορφήν  αρπακτικού,  μ΄ ένα κράτος  αφερέγγυο  προς το  ιδιωτικό  χρέος  παρά και την κρίση COVID – 19  (βλέπε  χρηματοδότηση του προγράμματος  ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ  Ι – στη συνέχεια ΤΡΙΤΣΗΣ και  νυν ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ ΙΙ ), έρχεται  τώρα το ίδιο το κράτος  και με  “κολοτούμπα” ανατρέπει τα νομοθετημένα, νομοθετώντας  εκ νέου μέχρι την επόμενη  “κολοτούμπα”.

Και για όποιον δεν γνωρίζει έχουμε να του πούμε τ΄ ακόλουθα.

Τις  δημοσιεύσεις στον ημερήσιο και εβδομαδιαίο τύπο για τα   δημοπρατούμενα έργα, τις δίνει η δ/σα υπηρεσία ή η προϊσταμένη αρχή.

Το τιμολόγιο εκδίδεται τις περισσότερες φορές στο όνομα του κυρίου του έργου, αλλά το πληρώνει σχεδόν παγίως  ο ανάδοχος με τιμή τιμολογίου ιδιώτη και όχι τιμή δημοσίου!

Τα ποσά που καλείται ο ανάδοχος του έργου να   πληρώσει για τις  δημοσιεύσεις  διαγωνισμών ,όπως   μαρτυρούν  οι συνάδελφοι πανελλαδικά, είναι  τις  περισσότερες  φορές  εξωπραγματικά  και καμία σχέση  δεν έχουν  με  το μέγεθος  του έργου.

Ο σε  ισχύ νόμος  προβλέπει ελάχιστο  αριθμό εφημερίδων (τουλάχιστον  λέει)  για  κάθε  δημοπρασία και δεν λαμβάνει γενικώς  υπόψη  για την χρέωση το ύψος  του προϋπολογισμού. 

Κατά συνέπεια  βρίσκουμε  σωρεία  έργων  των 20.000€  να πρέπει να πληρώσουν 3.000€  δημοσιεύσεις, όσο  δηλαδή  και  έργα  των  15.000.000,00€   και άνω   και  για  δημοσιεύσεις, οι οποίες  ποτέ  δεν τήρησαν   το  γράμμα  του Νόμου.

Και  ενώ  στο άρθρο  379  του Ν. 4412/16  παρ. 1  προβλέπεται ότι :

“Η  ισχύς  των διατάξεων  του  παρόντος  αρχίζει  από   της  δημοσίευσης   του παρόντος, εκτός αν  ορίζονται  διαφορετικά  από  τις επιμέρους   διατάξεις  του”. 

Δηλαδή   απ’ εδώ  αρχίζει  με μία παράγραφο, ενός  άρθρου η παράχαραξη  του  νόμου, η  οποία  ενεργοποιείται  μέσω   δέκα  τριών   (13) εξαιρέσεων  του ιδίου αυτού άρθρου και εκατόν είκοσι εννέα  (129)  εξαιρέσεων  του  άρθρου 377, οι οποίες  πολλαπλασιάζονται εάν λάβουμε  υπ’ όψην ότι κάθε  κατονομαζόμενη   αριθμητικά  εξαίρεση περιλαμβάνει πλύστες  άλλες  εξαιρέσεις.

Στην περίπτωση λοιπόν  (31) του άρθρου  377 του Ν. 4412/2016 αναφέρεται ρητά  ότι : “Η  υποχρέωση   δημοσίευσης  της  περίληψης  της διακήρυξης  σε  δύο  ημερήσιες  εφημερίδες  ( άρθρο 15  του . 3669/2008) καταργείται  όπως   ομοίως  καταργείται  η υποχρέωση δημοσίευσης περίληψης της  διακήρυξης στον  περιφερειακό  και τοπικό τύπο   με την επιφύλαξη   των παραγράφων  10  & 12  του άρθρου  379.

Η παράγραφος   10  του άρθρου  379  λέει  ότι   η ισχύς   του δεύτερου εδαφίου  των περιπτώσεων  31,40,59  & 82  της παρ. 1  του άρθρου  377 ,αρχίζει  την  1^η Ιανουαρίου  του  2018   και η παράγραφος  12  του ιδίου  άρθρου   λέει ότι  η ισχύς   του τρίτου εδαφίου   των περιπτώσεων  ομοίως  31, 40  &  82  της παραγράφου 1  του άρθρου  377  αρχίζει  την  1^η  Ιανουαρίου  2021.

Δηλαδή  ενώ  ο Ν. 4412/16 δημοσιεύθηκε  το  2016,  έχουμε  την πρώτη    “κολοτούμπα”  που μεταθέτει την ισχύ  του νόμου για  τις  δημοσιεύσεις  σε δύο  ημερήσιες  εφημερίδες  ( κατάργηση )  την    1^η Ιανουαρίου  2018 και  την ισχύ  του νόμου  παρομοίως  για  την  δημοσίευση  της περίληψης  της  διακήρυξης ,  στον  Περιφερειακό  και τοπικό τύπο ( κατάργηση )  την 1^Η Ιανουαρίου  του  2021.

Κι  επειδή  η Ελλάδα  λόγω COVID -19  έκανε  άλματα,  όπως  λένε   στην  ηλεκτρονική  διακυβέρνηση, αντί ν’ αρκεσθούν  οι εργατοπατέρες  μας, σ’ αυτό, που γενικά  είναι γεγονός, δηλαδή  στην προβλεφθήσα  από  το νόμο  4412/16  αλλά  αναβληθήσα  επικοινωνία, την  1^η Ιανουαρίου του  2018  και   την  1^η Ιανουαρίου  2021  άρα  και δημοσίευση περαιτέρω των περιλήψεων  των διακηρύξεων  μέσω  των ειδικών  SITE, έρχονται  για μία  ακόμη φορά   να επιβάλουν  την παρωχημένη  μέθοδο της ενημέρωσης δια του  έντυπου τύπου , μόνο και μόνο  για  να χαϊδεύουν τ΄ αυτιά   των  εκδοτών.  Και αυτό  γιατί αυτή  τους   η ενέργεια  δεν  επιβαρύνει  ούτε  την  τσέπη τους, ούτε  τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά  μόνο   τον  μικρομεσαίο  κατασκευαστή που   πρέπει  για  άλλη μια φορά  να  πληρώσει  για  να  εισπράξει   τα  δεδουλευμένα.

Τέλος  επειδή  οι “σφήνες”   αυτές  στα  πολυνομοσχέδια  έχουν  γίνει  κουλτούρα για τους  εκπροσώπους  του κοινοβουλίου μας,  αγγίζουν  την  σφαίρα της   γελοιότητας και  της  αυθαιρεσίας  και  διαιωνίζουν  το πελατειακό  κράτος,  ζητάμε πλέον  δικαιωματικά  να τροποποιηθεί η  συγκεκριμένη  διάταξη  και η δημοσίευση  για  όσο  καιρό διαρκούν  οι  παλινωδίες της  εθνικής  αντιπροσωπίας  σε  θέματα δημοσίευσης  των διακηρύξεων, το κόστος  να επιβαρύνει  τον προϋπολογισμό του έργου,   έτσι  για  τα   “μάτια  του κόσμου”, αφού καμία  διακήρυξη  ή σχεδόν καμία    δεν  την πληροφορούνται  πλέον   οι  κατασκευαστές  από τις  εφημερίδες.  Άλλως  θα   επιβεβαιωθεί  ακόμη   μια  φορά  η λαϊκή ρύση, “Μνημόσυνο  με ξένα  κόλλυβα” κάνουν  οι εκλεκτοί  αιρετοί  μας.    

 

πατήστε εδώ: Επιστολή ΣΕΔΕ Ηλείας προς την ΠΕΣΕΔΕ