Τεχνικός Κλάδος: Υπογραφή εντός του 2022 Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας
Ο Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης, Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ/ΣΤΥΕ εξηγεί στο Εργοληπτικόν Βήμα γιατί θα πρέπει ο κλάδος να προχωρήσει φέτος στην υπογραφή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Η Ευρώπη φιλοδοξεί να έχει τις πιο ισότιμες κοινωνίες στον κόσμο και τα υψηλότερα πρότυπα στις συνθήκες εργασίας και την ευρεία κοινωνική προστασία. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και η Επιτροπή υπερψήφισαν τον Ευρωπαϊκό Πυλώνα ΚοινωνικώνΔικαιωμάτων το 2017 στη Σύνοδο Κορυφής του Γκέτεμποργκ. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Πυλώνας ορίζει 20 βασικές αρχές που αντιπροσωπεύουν τον οδικό χάρτη προς μια ισχυρή κοινωνική Ευρώπη που είναι δίκαιη, χωρίς αποκλεισμούς και γεμάτη ευκαιρίες στον 21ο αιώνα.
Πρέπει να γίνουν πολλά, ώστε οι 20 αυτές αρχές να μας βοηθήσουν να οικοδομήσουμε δικαιότερες και πιο εύρυθμες αγορές εργασίας καθώς και καλά συστήματα πρόνοιας προς όφελος όλων των Ευρωπαίων. Με το σχέδιο δράσης για τον Ευρωπαϊκό Πυλώνα για τα Κοινωνικά Δικαιώματα, η Επιτροπή έχει θέσει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες για την επίτευξη αυτού του στόχου. Η υλοποίηση του Πυλώνα είναι μια κοινή προσπάθεια των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών, των κοινωνικών εταίρων και της κοινωνίας των πολιτών.
Ας εξετάσουμε όμως τους σχετικούς άξονες ενδιαφέροντός μας
Σύμφωνα με τον άξονα 6, πρέπει να διασφαλίζονται επαρκείς κατώτατοι μισθοί, κατά τρόπο που να εξασφαλίζεται η ικανοποίηση των αναγκών του εργαζομένου και της οικογένειάς του υπό το πρίσμα των εθνικών οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών, διασφαλίζοντας παράλληλα την πρόσβαση στην απασχόληση και τα κίνητρα για αναζήτηση εργασίας. Η φτώχεια στην εργασία πρέπει να προληφθεί. Όλοι οι μισθοί πρέπει να καθορίζονται με διαφανή και προβλέψιμο τρόπο με σεβασμό της αυτονομίας των κοινωνικών εταίρων.
Σύμφωνα με τον άξονα 8, ζητείται η γνώμη των κοινωνικών εταίρων για το σχεδιασμό και την εφαρμογή οικονομικών πολιτικών, πολιτικών απασχόλησης και κοινωνικής πρόνοιας. Ενθαρρύνεται η διαπραγμάτευση και η σύναψη συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
Διαβάζοντας τα παραπάνω επιστρέφουμε στον ευρωπαϊκό γεωγραφικό χάρτη και τον παρατηρούμε ανήσυχοι. Έχουμε αποκολληθεί από την Ευρώπη; Έχουμε βγει από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Στην πατρίδα μας, την Ελλάδα, ύστερα από 3 μνημόνια και την τρέχουσα περίοδο (κορονοϊός, πόλεμος, ενεργειακό κόστος, πληθωρισμός) οι εργαζόμενοι στον τεχνικό κλάδο έχουν υποστείμέση μισθολογική μείωση κοντά στο 35%, ενώ το κόστος ζωής έχει αυξηθεί στο ίδιο ποσοστό περίπου, γεγονός που έχει περιορίσει ασφυκτικά την αγοραστική τους δύναμη.
Από την άλλη, σύμφωνα με όλες τις οικονομικές εκθέσεις του συνόλου των ελληνικών τραπεζικών ιδρυμάτων, ο Κατασκευαστικός Κλάδος έχει το καλύτερο διάγραμμα μεγέθυνσης των δραστηριοτήτων του και αύξησης των εσόδων των εταιριών του, τα τελευταία 3 χρόνια.
Πιστεύει κανείς στον κλάδο ότι η αμοιβή ή έστω ή βάση ατομικής διαπραγμάτευσης για έναν μισθωτό μηχανικό, έναν γεωτεχνικό, έναν υπάλληλο γραφείου μπορεί να είναι τα 613 ευρώ καθαρά μετά τις τελευταίες …αυξήσεις που νομοθετήθηκαν;
Μπορεί να είναι το όντως ιδιαίτερα αυξημένο κόστος των υλικών σημαντικότερο θέμα στον κλάδο από το ακόμα περισσότερο μειωμένο εισόδημα και την μη αξιοπρεπή εργασία των τεχνικών υπαλλήλων, των εργαζομένων; Των τεχνικών που στήριξαν τις τεχνικές εταιρείες και την δημιουργία αναπτυξιακών υποδομών στην χώρα. Των ανθρώπων που είναι περιζήτητοι στο εξωτερικό και αμείβονται αναλόγως 1.000.000 άνθρωποι από όλους τους κλάδους της οικονομίας, με πρωταθλητή τον τεχνικό, οι περισσότεροι υψηλού επιστημονικού κεφαλαίου μετανάστευσαν στο εξωτερικό τα τελευταία 10 χρόνια.
Αλλά και οι τεχνίτες που ήρθαν στην χώρα μας ως μετανάστες για να εργαστούν στα τεχνικά έργα, τις δεκαετίες του 90 και του 2000, γύρισαν στην πατρίδα τους ή κατευθύνθηκαν προς την Ευρώπη βρίσκοντας εκεί, αξιοπρεπή εργασία.
«Υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού σε όλα τα επίπεδα του τεχνικού κλάδου» δηλώνουν δήθεν προβληματισμένοι οι «υπεύθυνοι» σε έναν διάλογο όπου έχουν θέσει εκ των προτέρων εκτός τους εργαζόμενους. Απορούν. Αναζητούν τα πραγματικά αίτια μιας πραγματικότητας που οι ίδιοι έχουν δομήσει.
Και υπάρχει και ένα άλλο στοιχείο. Τα εργατικά δυστυχήματα μειώνονται μεσοσταθμικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ στην χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια έχουν διπλασιαστεί οι θάνατοι στην δουλειά. Περισσότερα από τα μισά εργατικά δυστυχήματα συμβαίνουν σε μικρά ή μεγαλύτερα τεχνικά έργα. Στην Ε.Ε. εκτιμώνται ως 100.000 τον χρόνο, οι θάνατοι που σχετίζονται με επαγγελματικές ασθένειες. Στην Ελλάδα δεν έχει καταγραφεί ακόμη τέτοιος θάνατοςτα τελευταία δύο χρόνια.
Εργαζόμενοι και εργοδότες οφείλουμε να δώσουμε μία ισχυρή απάντηση στις στρεβλώσεις αυτές. Να αποδείξουμε ότι υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός μεταξύ των συντελεστών του κλάδου. Ενός κλάδου που έχει την ιδιαιτερότητα επιχειρηματίες και υπάλληλοι να έχουν πολλές φορές την ίδια επιστημονική ιδιότητα, να είναι συνάδελφοι.
Να υπογράψουμε μέσα στο 2022 την Εθνική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας μας.
Εμείς είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας.
πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_130 της ΠΕΣΕΔΕ