πηγή: Εργοληπτικόν βήμα Νο_110 της ΠΕΣΕΔΕ
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι για πολλά άτομα το Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο είναι εργαλείο δουλειάς, γιατί οι περισσότεροι επαγγελματίες δεν είναι δυνατόν να βγάλουν ημεροκάματο, λόγω της φύσης της δουλειάς τους -μεταφορά εργαλείων, μεγάλες αποστάσεις για απασχόληση, άσχημες καιρικές συνθήκες κ.λ.π.-, χωρίς το συγκεκριμένο εργαλείο. Αλλά και για τους υπόλοιπους, όμως, είναι απαραίτητο αντικείμενο εξυπηρέτησης ή αναψυχής. Βέβαια ανεξάρτητα από την χρήση του, ένας τραγικά υψηλός αριθμός Ελλήνων στερείται ενός περιουσιακού του στοιχείου, το οποίο αγόρασε με ιδρώτα και το έχει χρυσοπληρώσει, γιατί ξαφνικά το ασφαλές εργαλείο με το όνομα αυτοκίνητο έγινε δείκτης πολυτελούς διαβίωσης με εμπορική όμως αξία μιας καλής μοτοσυκλέτας.
Βέβαια το έμψυχο υλικό που στελεχώνει τους διάφορους μηχανισμούς του κράτους και φέρει πέριξ της κεφαλής του ζωγραφιστό φωτοστέφανο, προκειμένου όχι να βοηθήσει τον Έλληνα πολίτη ν’ αξιοποιήσει ένα σύγχρονο περιουσιακό του στοιχείο, αλλά για να προσθέσει κάτι ακόμη στα έσοδα του κράτους, σκέφθηκε να κάνει τέλη κυκλοφορίας με δόσεις.
Έτσι λοιπόν με τον Ν.4537 /2018 άρθρο 144 ΦΕΚ Α84/15-5-2018 δίνει την ευκαιρία σε κάθε πολίτη της ελληνικής επικράτειας να κυκλοφορεί το αυτοκίνητό του, δηλαδή το περιουσιακό του στοιχείο με δόσεις, του ενός, δύο ή τριών μηνών κ.ο.κ. και με καπέλο ένα ή δύο μήνες.
Για βαριά όμως επαγγελματικά μέσα μεταφοράς ή για τα μηχανήματα έργων, ούτε κουβέντα. Γιατί κανείς από αυτούς τους φωτοστεφανομένους δεν μπορεί ν’ αντιληφθεί ότι η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα φθίνει διαρκώς επειδή στο μυαλό όλων των διοικούντων έχει ριζώσει η ιδέα ότι ο δείκτης επιβίωσης του κράτους είναι στενά συνδεδεμένος με την πληρωμή των μισθών των υπαλλήλων και των συντάξεων, και κανένας δεν σκέφθηκε ότι απαιτείται κι ένας μηχανισμός παραγωγής εσόδων. Δηλαδή χωρίς τους εναπομείναντες σε δράση επαγγελματίες το κράτος θα κιοτέψει σε μια μόνο νύχτα!
Επειδή λοιπόν δεν μπορεί να τα σκέφτονται όλα οι διοικούντες και οι κυβερνόντες, εμείς της ΠΕΣΕΔΕ ως επαγγελματική οργάνωση είχαμε ζητήσει κατά το παρελθόν, τέτοια διάταξη να εφαρμοσθεί και στα βαρέα φορτηγά και στα μηχανήματα έργων, με αποδεδειγμένα πολλά οφέλη για το κοινωνικό σύνολο. Δηλαδή ένα δίμηνο κυκλοφορίας ενός φορτηγού ή ένα δίμηνο χρήσης ενός μηχανήματος, θα έδινε μόνιμη θέση εργασίας σ’ έναν οδηγό- χειριστή,έσοδα στο δημόσιο πλην των τελών, από πετρέλαια, λάδια, ανταλλακτικά, έσοδα στην αγορά και κυρίως ευελιξία στον εργολήπτη κατασκευαστή, ο οποίος θα μπορούσε ν’ αξιοποιήσει τα μεταφορικά του μέσα και μηχανήματα για τα οποία έχει δώσει τόσα χρήματα – υπάρχει και το ισοζύγιο πληρωμών με την χώρα προέλευσης. Και τώρα τ΄ αφήνει να σαπίζουν ως παλιοσίδερα , αφού ακόμα και για μια μικρή δουλειά πρέπει να πληρώσει τέλη κυκλοφορίας για ένα χρόνο -ή έξι μήνες μετά το τέλος Ιουνίου- και τέλη χρήσης μηχανημάτων για όλο το χρόνο.
Οι μέχρι σήμερα παρεμβάσεις μας στο Υπουργείο Οικονομικών (επί ΠΑΣΟΚ), στο ΥΠΕΧΩΔΕ (επί Ν.Δ.) και στη Γ.Γ. Μεταφορών (επί ΣΥΡΙΖΑ), δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, επειδή ίσως σκέφτονται ότι σε απόλυτο αριθμό, τα χρήματα που θα εισπράξει το δημόσιο δεν είναι πολλά. Εκείνο όμως που δεν σκέφτονται είναι ότι οι επαγγελματίες δεν πληρώνουν μόνο τέλη κυκλοφορίας, αλλά όταν εργάζονται πληρώνουν φόρους, κινούν την ντόπια αγορά και συνεισφέρουν στους ασφαλιστικούς οργανισμούς. Είναι σκόπιμο λοιπόν και αποτελεί αναπτυξιακό στοιχείο να γίνει έστω και τώρα επέκταση της σχετικής διάταξης και να συμπεριληφθούν στο Νόμο τόσο τα επαγγελματικά οχήματα , όσο και τα μηχανήματα έργων , σε μόνιμη βάση. Άλλωστε ο κρατικός προϋπολογισμός μόνο ωφελημένος μπορεί να βγει από μια τέτοια νομοθετική ρύθμιση.