ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_128 της ΠΕΣΕΔΕ
Κάθε συλλογικό σχήμα προσδιορίζεται από τον σκοπό σύστασής του και από το κεντρικό όραμά του, δηλαδή, από τον κεντρικό άξονα λειτουργίας του. Τα Επιμελητήρια είναι συλλογικά σχήματα με κύρια αποστολή την συμβουλευτική και εισηγητική συμβολή τους προς την Πολιτεία για την διαμόρφωση πολιτικών και νομοθεσιών που συμβάλουν στην αναπτυξιακή πορεία της Χώρας μας, την ανάπτυξη κάθε μορφής επιχειρηματικής δραστηριότητας, με γνώμονα πάντα το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον. Αποτελούν οργανωμένα σχήματα επιστημόνων και επαγγελματιών που οφείλουν να συμμετέχουν με συγκροτημένη πολιτική παρέμβαση στο κοινωνικοοικονομικό «γίγνεσθαι» της χώρας, αποφεύγοντας την μετατροπή τους σε συντεχνιακά όργανα.
Ο σκοπός του θεσμού των Επιμελητηρίων αποτελεί την πολιτική του ταυτότητα, τον λόγο για τον οποίο συγκεντρώνονται οι πολίτες και αποφασίζουν να δράσουν συλλογικά. Αυτό όμως που θέτει σε «κίνηση» την οργανωμένη θεσμικά συλλογικότητα είναι το όραμά του, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι στατικό, αμετάβλητο, παγιωμένο. Το όραμα του κάθε Επιμελητηρίου μεταβάλλεται, διευρύνεται, αξιολογείται και εκσυγχρονίζεται. Είναι η πολιτική του πρόταση για το σήμερα, βασισμένη στην συσσωρευμένη γνώση της μέχρι τώρα πορείας του. Όταν ο κεντρικός άξονας λειτουργίας του δεν ανανεώνεται, όταν δεν επαναπροσδιορίζονται οι στόχοι του, ο θεσμός του Επιμελητηρίου διολισθαίνει σε τυπική διαχείριση των λειτουργιών του και αποδυναμώνεται.
Η ανάπτυξη μιας χώρας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην ποιότητα των θεσμών της και τα Επιμελητήρια της Χώρας μας είναι ένα κομμάτι των θεσμών της. Επομένως, αυτό που πρέπει να μας προβληματίζει είναι η ποιότητα στις νέες κατευθύνσεις, στις νέες λειτουργίες, στους νέους ρόλους, που αναλαμβάνουν σήμερα τα Επιμελητήριά μας. Εκείνο που πρέπει να μας απασχολεί είναι η περαιτέρω ενίσχυση της λειτουργίας των Επιμελητηρίων, με καινοτόμο σχεδιασμό και με συγκεκριμένη στόχευση, κάτω από όρους διαφάνειας και διεύρυνσης. Όπως ακριβώς επικροτούμε και ενθαρρύνουμε την καινοτομία σε κάθε παραγωγική διαδικασία, με το ίδιο ακριβώς πνεύμα οφείλουμε να αγκαλιάσουμε το «νέο» πρόσωπο που χτίζεται σήμερα στα Επιμελητήρια. Πολύ πρόσφατα, μέσα στη θύελλα της οικονομικής κρίσης που ζήσαμε, είδαμε τον θεσμό του Επιμελητηρίου να αμφισβητείται. Η κατάργηση θεσμοθετημένων δικαιωμάτων είσπραξης έφερε μεγάλη αναταραχή, όπως είναι φυσικό, στην λειτουργία και την βιωσιμότητά τους. Παρόλα αυτά κατάφεραν να «βγουν» αλώβητα, ίσως μάλιστα και πιο ενισχυμένα, από αυτήν την κρίση, διότι ενέταξαν στην κεντρική τους λειτουργία νέες διαδικασίες. Τα Επιμελητήρια σήμερα έχουν ενισχύσει σε μεγάλο βαθμό τη θέση τους και τον ρόλο τους προς την Πολιτεία. Συμμετέχουν θεσμικά και ενεργά σε κεντρικές επιτροπές, στο σχεδιασμό έργων υποδομής, στην ανάπτυξη του εξαγωγικού εμπορίου, στην ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών και της μεταποίησης. Γενικότερα, δρουν καταλυτικά στην αύξηση της παραγωγής και της παραγωγικότητας της χώρας και συμβάλουν σημαντικά στην δραστηριότητα των μελών τους.
Η δυσκολία που έχουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας ακόμη και για τα αυτονόητα είναι αυτό που αποδυναμώνει την Χώρα μας. Η δυσκολία που έχουμε να αποδεχθούμε ότι πρέπει να λειτουργήσουμε με νέους ταχύτερους ρυθμούς κάτω από νέες συνθήκες, που θα προστατεύουν την διαφάνεια και θα αναδεικνύουν την αξιοκρατία, μας κρατάει καθηλωμένους. Υπάρχει όμως μία κρίσιμη μάζα πολιτών, όλων των ηλικιών, όλων των κλάδων και όλων των τάξεων, που θέλει να αλλάξει την καθημερινότητά της. Δεν γνωρίζω πόσο μικρή ή μεγάλη είναι, αλλά είναι εκεί και δουλεύει ήσυχα, χωρίς πολλά – πολλά, με πείσμα και υπομονή. Υπάρχει η νέα γενιά, που εκ φύσεως δραστηριοποιείται με αισιοδοξία και καινοτομία και μας φέρνει έναν αέρα φρεσκάδας και ανανέωσης. Υπάρχει ένα κομμάτι αυτής της Χώρας που αλλάζει αργά αλλά σταθερά. Ο καθένας από εμάς δεν έχει παρά να διαλέξει πού θέλει να βρίσκεται……
