Καταγγελία ΠΕΣΕΔΕ για δημοπράτηση έργου ως προμήθεια από τον Δήμο Σερρών

11:15 - 27/01/2025

Πληθαίνουν οι διαγωνισμοί δημοσίων έργων που χαρακτηρίζονται ως προμήθεια αντί για έργο σύμφωνα με τους εργολήπτες μικρών τάξεων. Η ΠΕΣΕΔΕ – Πανελλήνια Ένωση Συνδέσμων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων – με νέα επιστολή προχώρησε στη καταγγελία για δημοπράτηση έργου ως προμήθεια από τον Δήμο Σερρών.

Η επιστολή, την οποία υπογράφουν η Πρόεδρος, Μαρία Τσιομπάνου και ο Γενικός Γραμματέας Ιωάννης Δερμεντζόγλου, με αποδέκτες τον Υπουργό Εσωτερικών, κ. Θεόδωρο Λιβάνιο, το Ελεγκτικό Συνέδριο Γραφείο Προέδρου, κα Σ. Ντούνη και τον Νομικό Σύμβουλο Κράτους κ. Χ. Μητκίδη, αναφέρει τα εξής:

«Κατόπιν διαμαρτυρίας μελών μας, Συνδέσμων Πιστοποιημένων Εργοληπτών Δημοσίων Έργων, λάβαμε γνώση σχέδιο διακήρυξης, σύμφωνα με την οποία ο Δήμος Σερρών προτίθεται να προκηρύξει ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ για την κατασκευή ΚΟΛΥΜΒΗΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ, έργο προϋπολογισμού 1.800.000,00 €. Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της διακήρυξης, του προϋπολογισμού και ιδιαιτέρως των ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ δημοπρατείται σύμβαση που αφορά κατασκευή τεχνικού έργου ως ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ.

Το θεσμικό πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων και συγκεκριμένα σύμφωνα με το ν.4412/2016, το άρθρο 18 προβλέπει ρητά την υποχρέωση τήρησης των γενικών αρχών του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων, οι οποίες ισχύουν ανεξαρτήτως του είδους ή της αξίας της υπό ανάθεση σύμβασης.

Ειδικότερα, οι αναθέτουσες Αρχές οφείλουν, εκτός των άλλων:

ε) Να τηρούν την αρχή της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος.

στ) Να τηρούν την αρχή της προστασίας των δικαιωμάτων των ιδιωτών. ζ) Να τηρούν την αρχή της ελευθερίας του ανταγωνισμού.

θ) Να μην αποσκοπούν στην εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του Βιβλίου I (άρθρα 3 έως 221) ή στον τεχνητό περιορισμό του ανταγωνισμού.

ι) Να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα, ώστε να διασφαλίζεται η αποτελεσματικότητα των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων και η χρηστή δημοσιονομική διαχείριση των διατιθέμενων προς το σκοπό αυτό δημοσίων πόρων.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται λανθασμένα ο χαρακτηρισμός μίας δημόσιας σύμβασης αντί έργου ως προμήθεια ή υπηρεσία, που έχει ως αποτέλεσμα την απουσία βασικών τεχνικών στοιχείων από τα έγγραφα της σύμβασης που εξασφαλίζουν την έντεχνη και ασφαλή υλοποίησή της.

Ενώ,

η δημοτική Αρχή έχει ήδη ζητήσει βεβαίωση όρων δόμησης που φυσικά αφορούν οικοδόμημα,
σε κάθε περίπτωση θα απαιτηθεί Οικοδομική Άδεια για να εγκριθεί η άδεια λειτουργίας,

αποφάσισε, σύμφωνα με την υπ’αριθμ.6/2025 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, την προκήρυξη διαγωνισμού προμήθειας.

Είναι προκλητικό, εξοργιστικό και ταυτόχρονα λυπηρό το γεγονός ότι σε μία ευνομούμενη χώρα, όπου έχουν συσταθεί και λειτουργούν θεσμοί όπως η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, η Ενιαία Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων, το Ελεγκτικό Συνέδριο, οι Αναθέτουσες Αρχές Δήμων και Περιφερειών να αυθαιρετούν και να δημοπρατούν δημόσιες συμβάσεις καταπατώντας την εθνική νομοθεσία και κάθε κανόνα χρηστής διοίκησης.

Είναι απαράδεκτο το γεγονός ό,τι δημοπρατείται σύμβαση αξίας σχεδόν δύο εκατομμυρίων ευρώ και στα έγγραφα που θα αποτελέσουν τον φάκελο της σύμβασης δεν συμπεριλαμβάνονται βασικά τεχνικά στοιχεία, απαραίτητα για την υλοποίηση της σύμβασης, όπως τεχνικές μελέτες, υπολογισμοί και σχέδια οικοδομικών και ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων, τεχνικές προδιαγραφές, φάκελος ασφάλειας και υγείας έργου κλπ, επειδή ο Κύριος του Έργου, ο Δήμος Σερρών, ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΑ, αποφάσισε να χαρακτηρίσει την σύμβαση ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ και ΟΧΙ ΕΡΓΟ.

Κύριε Υπουργέ,

Κυρία Πρόεδρε,

Κύριε Νομικέ Σύμβουλε,

Επειδή,

η μόνη διαδικασία που διασφαλίζει την έντεχνη και ασφαλή υλοποίηση μίας Σύμβασης Έργου είναι αυτή που προβλέπεται με τον ν4412/2016 και όχι η ‘’βάφτισή’’ της σε προμήθεια ή υπηρεσία.
το θεσμικό πλαίσιο των δημοσίων συμβάσεων και συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ν.4412/2016, το άρθρο 18 προβλέπει ρητά την υποχρέωση τήρησης των γενικών αρχών του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων
το αντικείμενο της συγκεκριμένης σύμβασης αφορά τεχνικό έργο
ο Κύριος του Έργου ΔΗΜΟΣ ΣΕΡΡΩΝ παραβιάζει όλα τα παραπάνω
είναι δική σας ευθύνη η εφαρμογή του νόμου και η επιβολή κυρώσεων σε όσους τον παραβιάζουν

η Ομοσπονδία μας θεωρεί απαραίτητη και επιτακτική την παρέμβασή Σας, ασκώντας τον ελεγκτικό σας ρόλο απέναντι στον ΔΗΜΟ, όπως επιτάσσει η στοιχειώδης διαφάνεια και χρηστή Διοίκηση.

Με την παρούσα καταγγελία η ΠΕΣΕΔΕ ζητάει την ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ της διακήρυξης και την επαναδιατύπωσή της με όρους σύννομους προς την εθνική νομοθεσία με την διενέργεια ανοικτού δημόσιου διαγωνισμού ΕΡΓΟΥ, για να εξασφαλισθεί ο υγιής ανταγωνισμός, το Δημόσιο Συμφέρον και η Έντεχνη και Ασφαλή Εκτέλεση του έργου».

Επιστολή διαμαρτυρίας για διαγωνισμό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Να υπενθυμίσουμε ό,τι στις 19 Δεκεμβρίου 2024 οι εργοληπτικές οργανώσεις ΠΕΔΜΕΔΕ, ΠΕΣΕΔΕ, ΣΑΤΕ έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας με θέμα: «Απαράδεκτος και Καταχρηστικός Χαρακτηρισμός Δημόσιας Σύμβασης ως ΥΠΗΡΕΣΙΑ αντί ΕΡΓΟΥ από το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ στη διακήρυξη του Διαγωνισμού για το έργο : «ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΒΛΑΒΩΝ ΤΩΝ ΚΤΗΡΙΑΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΝΩΝ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΕΛΑΒΑΝ ΧΩΡΑ ΣΤΙΣ 4, 5, 6 ΚΑΙ 7 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 (ΚΑΚΟΚΑΙΡΙΑ « DANIEL »)», ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ 1.588.709,68 € (πλέον Φ.Π.Α. 24%)».

Στην επιστολή οι τρεις οργανώσεις αναφέρουν τα λάθη διαγωνισμού και ζητούν την απόσυρση της διακήρυξης και την επαναπροκήρυξή της με όρους σύννομους προς την εθνική νομοθεσία με την διενέργεια ανοικτού δημόσιου διαγωνισμού ΕΡΓΟΥ, «για να εξασφαλισθεί ο υγιής ανταγωνισμός, το Δημόσιο Συμφέρον και η Έντεχνη εκτέλεση του έργου».

Η απάντηση του Πρύτανη

Ακολούθησε επιστολή του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με θέμα: «Aπάντηση στην από 19/12/2024 επιστολή διαμαρτυρίας ΠΕΔΜΕΔΕ, ΠΕΣΕΔΕ, ΣΑΤΕ για διαγωνισμό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας», σύμφωνα με την οποία σημειώνονται τα ακόλουθα:

«Το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δηλώνει τη ρητή αντίθεση του στις παραπάνω αιτιάσεις, οι οποίες είναι νομικά εσφαλμένες, ψευδείς και συκοφαντικές. Σημειώνονται τα εξής:

(α) Πρώτον, η προκηρυχθείσα δημόσια σύμβαση αφορά σε «υπηρεσία» και όχι σε «έργο», διότι οι προβλεπόμενες προς εκτέλεση εργασίες είναι απλές εργασίες επισκευής και αποκατάστασης, που μάλιστα θα υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια λειτουργίας των εν λόγω κτιρίων. Για την διενέργειά τους, άλλωστε, δεν απαιτείται η εκπόνηση μελέτης ή η σύνταξη ειδικών τεχνικών προδιαγραφών ή έκδοση αδειών εκτέλεσης εργασιών, δεν προϋποτίθεται η ύπαρξη ειδικών τεχνικών γνώσεων, ενώ στην εκτέλεσή τους μπορούν να συνδράμουν συνεργεία, χωρίς να επιβάλλεται η παρουσία και η επίβλεψη μηχανικού. Υπό αυτά τα δεδομένα, ο χαρακτηρισμός της σύμβασης ως «υπηρεσίας» και όχι «έργου» είναι απόλυτα ορθός από νομικής απόψεως και συμμορφώνεται πλήρως με τις σχετικές προβλέψεις του εθνικού και ενωσιακού δικαίου περί δημοσίων συμβάσεων.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 2 παρ. 1 περ. 6-9 ν. 4412/2016, που ενσωματώνει στο εθνικό δίκαιο τις προβλέψεις της ενωσιακής Οδηγίας 2014/24/ΕΕ, ορίζεται ότι: «6) ως «δημόσιες συμβάσεις έργων» και ως «συμβάσεις έργων» νοούνται οι συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο:

α) την εκτέλεση ή συγχρόνως τη μελέτη και την εκτέλεση εργασιών που αφορούν μία από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα II του Προσαρτήματος Α’ και στο Παράρτημα Ι του Προσαρτήματος Β’,

β) την εκτέλεση ή συγχρόνως τη μελέτη και την εκτέλεση έργου,

γ) την υλοποίηση, με οποιαδήποτε μέσα, έργου ανταποκρινόμενου στις απαιτήσεις που ορίζει η αναθέτουσα αρχή ή ο αναθέτων φορέας που ασκεί αποφασιστική επιρροή στο είδος ή τη μελέτη του έργου,

7) ως «έργο» νοείται το αποτέλεσμα ενός συνόλου δομικών εργασιών ή εργασιών μηχανικού, το οποίο επαρκεί καθαυτό για την επιτέλεση οικονομικής ή τεχνικής λειτουργίας,

7α) ως «δημόσιες συμβάσεις μελετών και τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών νοούνται όλες οι συμβάσεις με αντικείμενο την εκπόνηση μελετών και την παροχή τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών, οι οποίες συνδέονται με την εκτέλεση έργου, κατά την έννοια της περ. 7 ή τον χωρικό σχεδιασμό, όταν οι μελέτες δεν εκπονούνται και οι υπηρεσίες δεν παρέχονται από το προσωπικό της αναθέτουσας αρχής,

8) ως «δημόσιες συμβάσεις προμηθειών» και ως «συμβάσεις προμηθειών» νοούνται οι συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την αγορά, τη χρηματοδοτική μίσθωση, τη μίσθωση ή τη μίσθωση πώληση, με ή χωρίς δικαίωμα αγοράς, προϊόντων. Μια σύμβαση προμηθειών μπορεί να περιλαμβάνει, παρεμπιπτόντως, εργασίες τοποθέτησης και εγκατάστασης,

9) ως «δημόσιες συμβάσεις υπηρεσιών» και ως «συμβάσεις υπηρεσιών» νοούνται οι συμβάσεις που έχουν ως αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών που δεν εμπίπτουν στην περ. 7α. Στις συμβάσεις υπηρεσιών περιλαμβάνονται και οι συμβάσεις παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών που έχουν ως αντικείμενο τον σχεδιασμό, προγραμματισμό, οργάνωση, διαχείριση, παρακολούθηση, έλεγχο και αξιολόγηση επιχειρησιακών και αναπτυξιακών προγραμμάτων και δράσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας, καθώς και σε οριζόντιου χαρακτήρα παρεμβάσεις, την υποστήριξη της υλοποίησής τους με τη μεταφορά της απαραίτητης τεχνογνωσίας, καθώς και την παροχή εξωγενών υπηρεσιών (outsourcing) υλοποίησης των ανωτέρω προγραμμάτων και δράσεων.

Στις συμβουλευτικές υπηρεσίες υπάγονται ιδίως οι οικονομικές μελέτες, κοινωνικές μελέτες και μελέτες οργάνωσης και επιχειρησιακής έρευνας […]».

Με βάση τους ανωτέρω ορισμούς, ως δημόσιο έργο χαρακτηρίζεται κάθε έργο που έγκειται στην πραγματοποίηση ενός συνόλου οικοδομικών εργασιών ή εργασιών μηχανικού και που είναι προορισμένο από μόνο του να ικανοποιεί μια τεχνική λειτουργία. Ο ενωσιακός, εξάλλου, ορισμός τη έννοιας της «σύμβασης δημοσίου έργου» κατά την Οδηγία 2014/24/ΕΕ δεν περιλαμβάνει όλες τις επισκευές, συντηρήσεις και επεκτάσεις υπαρχόντων έργων, αλλά αποκλειστικά τη δημιουργία μιας νέας κατασκευής, η οποία δεν υπήρχε στον εξωτερικό κόσμο προηγουμένως (βλ. Δ. Ράικου, Δίκαιο Δημοσίων Συμβάσεων, 2017, σ. 51-52).

Γι’ αυτό και οι εργασίες συντήρησης καθώς και οι διάφορες κατασκευές που δεν συνέχονται με το έδαφος, θεωρούνται από τη νομολογία είτε ως αντικείμενο συμβάσεων υπηρεσιών είτε ως αντικείμενο συμβάσεων προμηθειών. Δοθέντος, όμως, ότι από πλευράς ενωσιακού δικαίου, κατά το οικείο Παράρτημα της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ, η σύμβαση με αντικείμενο τη συντήρηση και επισκευή τεχνικού έργου θεωρείται ως σύμβαση παροχής υπηρεσιών και προκειμένου να διασφαλίζεται η νομιμότητα της διαγωνιστικής διαδικασίας, επισημαίνεται ότι οι εν λόγω συμβάσεις πρέπει να θεωρούνται από τις αναθέτουσες αρχές, ως συμβάσεις υπηρεσιών.

Προς τούτο λοιπόν κρίσιμο στοιχείο για την υπαγωγή στην έννοια του έργου είναι η σύνδεση με το έδαφος, καθώς και η ανάγκη ειδικής και εμπεριστατωμένης τεχνικής γνώσης και επέμβασης σε τέτοιο βαθμό, που να καθιστά τη δραστηριότητα αυτή τεχνικά ή οικονομικά αυτοτελή (Δ. Ράικος, ό.π., σ. 53). Παρομοίως, δεν αποτελεί έργο κάθε εργασία συντήρησης των ακινήτων ή των συστατικών αυτών εάν δεν έχει και τα λοιπά χαρακτηριστικά του δημοσίου έργου, δηλαδή αν δεν απαιτείται για την εκτέλεσή του ειδική τεχνική γνώση. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται και από το γεγονός ότι στο πλαίσιο της ονοματολογίας CPV, η αναφορά σε τέτοιου είδους εργασίες αποτελεί αντικείμενο σύμβασης «υπηρεσιών» και όχι «έργου».

Η δε κατηγοριοποίηση CPV προέρχεται ευθέως από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα οποιαδήποτε σχετική αμφισβήτηση στερείται νομικού και πραγματικού νοήματος. Τούτο βασίζεται και στο άρθρο 23 ν. 4412/2016 που ορίζει ότι: «Οποιεσδήποτε αναφορές σε ονοματολογίες στο πλαίσιο διαδικασιών σύναψης δημόσιων συμβάσεων γίνονται με τη χρήση του «Κοινού λεξιλογίου για τις δημόσιες συμβάσεις (CPV)», όπως εγκρίθηκε με τον Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 2195/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Νοεμβρίου 2002, για το κοινό λεξιλόγιο για τις δημόσιες συμβάσεις (L 340)».

Εν προκειμένω, είναι προφανές ότι οι εργασίες αποκατάστασης και επισκευής των βλαβών που προκλήθηκαν από την κακοκαιρία Daniel στα υπόψη κτίρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας δεν πληρούν τα ανωτέρω κριτήρια ώστε να θεωρηθούν αντικείμενο σύμβασης δημοσίου έργου. Επομένως, ο χαρακτηρισμός της σύμβασης ως «υπηρεσίας» και όχι ως «έργου» είναι ο μόνος νόμιμος, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δε,θα είχε παρανομήσει εάν είχε προβεί στον επιθυμητό από τους καταγγέλλοντες χαρακτηρισμό. Οι Υπηρεσίες, άλλωστε, του Πανεπιστημίου ακολουθούν παγίως τις νόμιμες διατάξεις και πρακτικές και πάντοτε προβαίνουν σε διαδικασίες δημοπράτησης «δημοσίου έργου», όταν πράγματι οι προς διενέργεια εργασίες εμπίπτουν στους σχετικούς ορισμούς. Σημειώνεται, δε, ότι το σύνολο της διαδικασίας έχει ήδη ελεγχθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού κατά την υποβολή της πρότασης του Πανεπιστημίου για την ένταξη του διαγωνισμού αυτού στο Αναπτυξιακό ΠΔΕ 2024, και ουδέποτε υπήρξε σχετική αμφισβήτηση.

(β) Δεύτερον, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας δηλώνει τη ρητή του αντίθεση στις καταγγελίες και αναφορές της επιστολής περί δήθεν αδιαφάνειας και μη τήρησης των όρων δημοσιότητας. Επισημαίνεται ότι η επίμαχη σύμβαση έχει δημοπρατηθεί ως «υπηρεσιών» με διεθνή διαγωνισμό, που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή αποκτά τη μέγιστη δυνατή δημοσιότητα. Ταυτόχρονα, διασφαλίζει ευρύτερο πλαίσιο και μεγαλύτερη ευχέρεια λειτουργίας του ανταγωνισμού και ουδόλως διαστρεβλώνει τους όρους αυτού, αφού ο διεθνής του χαρακτήρας και ο μη περιορισμός του μόνο σε εταιρείες που λαμβάνουν δημόσια τεχνικά έργα διασφαλίζει τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή υποψηφίων και την καλύτερη διάσταση ποιότητας – τιμής, χάριν του δημοσίου συμφέροντος (βλ. και αμέσως κατωτέρω).

Επισημαίνεται ότι οι εργοληπτικές επιχειρήσεις, δηλαδή τα μέλη της ΠΕΔΜΕΔΕ, της ΠΕΣΕΔΕ και του ΣΕΤΕ ούτε αποκλείστηκαν από τη δυνατότητα συμμετοχής στον διαγωνισμό ούτε περιορίστηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στη δυνατότητά τους να υποβάλουν προσφορές σύννομες και ικανές να οδηγήσουν στην κατακύρωση του έργου σε αυτές. Συνεπώς, και παρά τους ψευδείς αντίθετους ισχυρισμούς της επιστολής καταγγελίας, έχει διασφαλιστεί πλήρως η ελευθερία του ανταγωνισμού, έχει δοθεί δυνατότητα αύξησης των ανταγωνιστών υποψηφίων, με τις εντεύθεν ευεργετικές για το δημόσιο συμφέρον συνέπειες, και έχουν τηρηθεί στο ακέραιο η αρχή της διαφάνειας και της δημοσιότητας.

Αντιθέτως, είναι απολύτως ουσιώδες να τονιστεί, και δη στο μέγιστο, ότι εάν το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ακολουθούσε την πρακτική που προτείνουν οι καταγγέλοντες, τότε θα οδηγούμασταν αυτομάτως σε έντονο περιορισμό των δυνάμενων να αναλάβουν τη σύμβαση αναδόχων, λόγω των ιδιαίτερων περιορισμών επιλογής αναδόχου που ισχύουν για τα δημόσια έργα. Και τούτο θα συνέβαινε σε ένα δήθεν «έργο» που δεν πληροί τους όρους της εθνικής και ενωσιακής νομοθεσίας περί οικονομικής και τεχνικής αυτοτέλειας. Μια τέτοια πρακτική θα λειτουργούσε πολλαπλά σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, διότι, αφενός, θα περιόριζε τον αριθμό των δυνητικών αναδόχων με άμεσες και προφανείς συνέπειες στο ύψος του κόστους του έργου, και, αφετέρου, θα οδηγούσε σε εφαρμογή άλλων κανόνων τιμολόγησης και υπολογισμού της αμοιβής του αναδόχου: σε περίπτωση που το εν λόγω αντικείμενο αφορούσε σε «έργο» και όχι σε «υπηρεσία», και με δεδομένο ότι το συνολικό κόστος των εργασιών θα ήταν ανάλογο, ήτοι περίπου 1.600.000€ άνευ ΦΠΑ, λαμβάνοντας υπόψη εργολαβικό όφελος 18%, απρόβλεπτες δαπάνες 15% και πρόβλεψη αναθεώρησης περίπου 15%, ο προϋπολογισμός άνευ ΦΠΑ θα διαμορφωνόταν στο ποσό των 2.500.000 € περίπου, οδηγώντας τον προϋπολογισμό του ΠΔΕ σε επιπρόσθετη επιβάρυνση ύψους 1.100.000 € περίπου. Κατ’ ακολουθία, εμμέσως πλην σαφώς προκύπτει ότι τα κίνητρα των καταγγελόντων δεν κινούνται στην κατεύθυνση διασφάλισης της νομιμότητας.

3. Σημειώνεται, επίσης, ότι καμία εργοληπτική εταιρεία, ούτε και άλλος υποψήφιος ανάδοχος, στράφηκαν κατά της νομιμότητας της διακήρυξης του διαγωνισμού, άρα ουδόλως αμφισβητήθηκε από τους κατά τεκμήριο ενδιαφερόμενους η αληθής φύση του συμβατικού αντικειμένου. Ούτε άλλωστε επιχειρήσεις του κλάδου ή οι ίδιοι οι καταγγέλοντες φορείς κινήθηκαν νωρίτερα προς την κατεύθυνση της αμφισβήτησης του κύρους του διαγωνισμού, υποβάλλοντας ερωτήματα για διευκρινίσεις ή παρατηρήσεις στον οικείο διαδικτυακό τόπο του διαγωνισμού στο ΕΣΗΔΗΣ. Τα παραπάνω αποδεικνύουν αν μη τι άλλο το οψιγενές και ανειλικρινές, πέραν του εσφαλμένου, των καταγγελιών».