Δημόσια & ιδιωτικά έργα με επίκαιρες αμοιβές για τους εργαζόμενους

13:00 - 31/07/2023

Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης, Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία

O Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης, Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός, MSc , Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία γράφει στο Εργοληπτικόν Βήμα Νο_135 για το κλαδικό σύμπτωμα που εντοπίζεται στην έλλειψη δίκαιων αμοιβών και ικανοποιητικών συνθηκών εργασίας που με τη σειρά της οδηγεί σε “τρύπα” διαθέσιμου εργατικού δυναμικού προκειμένου να ολοκληρωθούν τα έργα.

Ο δημόσιος διάλογος στα οικονομικά των ιδιωτικών και των δημόσιων έργων και μελετών, όπως καθορίζεται από την Πολιτεία και τις επιχειρήσεις αναφέρεται στη διαδικασία ανάθεσης, στον τρόπο επίβλεψη και εκτέλεσης, στις αναθεωρήσεις και στις τιμές των υλικών.

Χαρακτηριστικό των προτεραιοτήτων που δίνεται στον τεχνικό κλάδο είναι ότι Κυβέρνηση και επιχειρήσεις δεν αναφέρονται σε κανένα σημείο στο κόστος εργασίας και στην ανάγκη επαναφοράς μέσω της Εθνικής Κλαδικής Σύμβασης Εργασίας των αμοιβών των εργαζομένων σε ένα αξιοπρεπές επίπεδο.

Ενδιαφέρουν οι αναθεωρήσεις, οι συμπληρωματικές συμβάσεις, το κόστος των υλικών. Δεν ενδιαφέρει στο ελάχιστο ο ανθρώπινος παράγοντας. Είναι ένα κλαδικό σύμπτωμα με βάση μία οριζόντια πολιτική και κοινωνική παθογένεια. Μιλάμε για όλα τα άλλα και όχι για τον άνθρωπο. Με πρόσχημα την έλλειψη καταρτισμένου προσωπικού και εργατικού δυναμικού ο στόχος είναι η περαιτέρω μείωση του κόστους εργασίας.

Οι Έλληνες και Ελληνίδες μηχανικοί και τεχνικοί υπάλληλοι, αλλά και οι αλλοδαποί συνάδελφοι εργατοτεχνίτες, στήριξαν το τεχνικό αναπτυξιακό αφήγημα της χώρας την τελευταία 30ετία, αλλά σήμερα τους προσφέρονται αμοιβές χαμηλότερες από του 2009 με αποτέλεσμα να ωθούνται στην αναζήτηση μιας καλύτερης ποιότητας εργασίας και ζωής στο εξωτερικό. Οι νέοι μπορούν να ξεκινήσουν με 700 ευρώ. Φεύγουν και αυτοί.

Η τεχνητή έλλειψη προσωπικού που δημιουργείται θα δημιουργήσει παραμέτρους αντίστοιχες του αγροτικού κλάδου όπου με ειδικές συμφωνίες εργάτες και επιστήμονες από “τρίτες χώρες”, δίχως συλλογική κάλυψη, με μία διαδικασία “κατεπείγοντος” θα έρχονται για να στηρίξουν την παραγωγή του τεχνικού έργου.

Θα ήθελα να αναφερθώ και σε δύο άλλα ζητήματα.

Το πρώτο είναι ότι για τα μεγάλα έργα και την εξέλιξη του τεχνικού κλάδου πρέπει να υπάρχει μία υπερκομματική συμφωνία ώστε να μην έχουμε πισωγυρίσματα τόσο σε θεσμικά ζητήματα όσο και σε θέματα κόστους, ποιότητας, καθυστερήσεων αλλά και τεχνικής διαχείρισης συγκεκριμένων έργων. Στη Θεσσαλονίκη ακόμα περιμένουμε στη στάση να περάσει το Μετρό.

Το δεύτερο αφορά στα θέματα Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία που ταλαιπωρούν ιδιαίτερα του εργαζόμενους του κλάδου διαχρονικά, αλλά πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια που δεν έχουμε πλαίσιο συμφωνίας για την εργασία. Συμφωνούμε εδώ (δίχως να θεωρούμε ότι αποτελεί την βασική αιτία των εργατικών δυστυχημάτων), με τις εργοδοτικές οργανώσεις ότι πρέπει να αποτελούν ένα ξεχωριστό τμήμα στον προϋπολογισμό του έργου.

Και επιστρέφοντας στο κύριό μας θέμα είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν μπορεί από τη μία να διαφημίζονται τεράστια για τα διεθνή δεδομένα ανεκτέλεστα στον τεχνικό κλάδο και από την άλλη να μην υπάρχουν κανόνες στην εργασία μέσα από μία συμφωνία των κοινωνικών εταίρων για Εθνική Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Η ποιότητα, η πρόοδος και ο πολιτισμός μίας κοινωνίας δεν καθορίζεται από την ευδαιμονία των ολίγων και από την την οικονομική μεγέθυνση, αλλά από τη δίκαια κατανομή της και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.