Ανδρέας Στοϊμενίδης: Απαραίτητη η ενίσχυση της Πολιτείας σε μικρές και μεσαίες τεχνικές επιχειρήσεις στα θέματα ΥΑΕ

14:25 - 11/04/2024

Ο Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ/ Επιτροπής Vision Zero της Commission και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης μιλώντας στο Εργοληπτικόν Βήμα υπογραμμίζει την ανάγκη η Πολιτεία να βοηθήσει τις μικρές και μεσαίες τεχνικές επιχειρήσεις με χρηματοδοτικά, εκπαιδευτικά και τεχνολογικά εργαλεία για την ενίσχυσή τους στα θέματα ΥΑΕ.

Την σημερινή πραγματικότητα στον τομέα της της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων στη χώρα μας και τις εξελίξεις των τελευταίων ετών παρουσιάζει μιλώντας στο Εργοληπτικόν Βήμα ο Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ/ Επιτροπής Vision Zero της Commission και Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης. Όπως τονίζει είναι αναγκαία η ενίσχυση από το κράτος των μικρομεσαίων τεχνικών επιχειρήσεων του τεχνικού κλάδου με χρηματοδοτικά, εκπαιδευτικά και τεχνολογικά εργαλεία για την ενίσχυσή τους στα θέματα που αφορούν στην υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Όπως τονίζει «Έχω προτείνει στις εργοδοτικές οργανώσεις του τεχνικού κλάδου από το 2018 την συνυπογραφή ενός συμφώνου για την ΥΑΕ και τη διεκδίκηση από την Κυβέρνηση αντίστοιχου συμβατικού τιμήματος, ως ποσοστού του προϋπολογισμού του έργου. Είμαι στη διάθεση του κλάδου για να εργαστούμε επάνω σε αυτό το στόχο». Παράλληλα, χαρακτηρίζει ως μεγάλη κοινωνική, οικονομική και κλαδική οπισθοδρόμηση την έλλειψη συλλογικής σύμβασης εργασίας στον τεχνικό κλάδο υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για ένα ζήτημα πρέπει να επιλυθεί άμεσα.

Επιπλέον, τονίζει ότι η μεταφορά του κατασκευαστικού έργου από τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες και το «σπάσιμό» του σε πλήθος μικρότερων υπεργολαβιών, δημιουργεί σειρά επικίνδυνων και αμφισβητούμενων καταστάσεων οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Οι γκρίζες ζώνες που υπάρχουν στην κατανομή της νομικής ευθύνης ανάμεσα στον ανάδοχο του έργου και στους υπεργολάβους του, επιτείνουν το γεγονός αποποίησης της ευθύνης. Στα μικρά ιδιωτικά τεχνικά έργα η κατάσταση κρίνεται ακόμα δυσκολότερη τονίζει.

Τέλος, υπογραμμίζει ότι πρέπει οι έλεγχοι να γίνονται πιο αποτελεσματική με αύξηση των επιθεωρητών και χρήση των ηλεκτρονικών εργαλείων για την καταγραφή και τον προληπτικό έλεγχο των θεμάτων ΥΑΕ ενώ υπενθυμίζει την ανάγκη θέσπισης ενός «Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου και Ασθενειών» που θα αποτελεί φορέα αξιόπιστης καταγραφής των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών όπου ο κάθε εργοδότης θα αποδίδει ασφάλιστρο με βάση την οικονομική του δραστηριότητα, τον αριθμό των εργαζομένων του και την επίδοσή του στα θέματα ΥΑΕ. Με τον τρόπο αυτό θα δίνεται οικονομικό κίνητρο στους εργοδότες για την τήρηση των μέτρων ΥΑΕ και οι υπεύθυνοι θα αναλαμβάνουν το κόστος των επαγγελματικών νόσων και των εργατικών ατυχημάτων, όταν σήμερα μέσω των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων και φορέων, το κόστος αυτό αναλαμβάνεται από το σύνολο των πολιτών και των επιχειρήσεων της χώρας μέσω της φορολόγησής τους.

Σε ποιο επίπεδο βρίσκεται η Ελλάδα στον τομέα της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων; Υστερούμε σε σχέση με τους ευρωπαίους εταίρους μας;

Η κατάσταση στη χώρα μας είναι αρνητική και βαίνει προς το χειρότερο. Στην Ε.Ε., σύμφωνα με τις επίσημες εκθέσεις, έχουμε σημαντική μείωση των εργατικών ατυχημάτων τα τελευταία πέντε χρόνια σε αντιδιαστολή με την τραγική επιδείνωση που έχουμε στην Ελλάδα, όπου 179 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους το 2023 στους χώρους εργασίας, σύμφωνα με την πλέον αξιόπιστη έρευνα που πραγματοποιείται από τη Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος.

Παράλληλα, στην Ευρώπη καταγράφονται και αντιμετωπίζονται οι επαγγελματικές παθήσεις, ενώ στην Ελλάδα στις καταγραφές των αρχών παρουσιάζονται μηδενικά στοιχεία όταν επίσημες αναγνωρισμένες διεθνείς έρευνες κύρους, συμπεραίνουν ότι 2500- 3000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους στη χώρα μας από ασθένειες που σχετίζονται με το επαγγελματικό τους περιβάλλον. Όλες οι άλλες χώρες, έχουν κάνει αξιομνημόνευτα βήματα στην ΥΑΕ με μεγάλη βελτίωση των αντίστοιχων δεικτών.

Οι έξι υπουργικές αποφάσεις που έχουν υπογραφεί για τα θέματα ΥΑΕ το τελευταίο εξάμηνο είναι στη θετική κατεύθυνση, δεν μπορούν, όμως, να επιδράσουν θετικά σε ένα πλήρως διαταραγμένο τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εργατικό δίκαιο με κύρια χαρακτηριστικά την ανεξέλεγκτη εντατικοποίηση και ελαστικοποίηση της εργασίας, τους πολύ χαμηλούς μισθούς, την μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.

Έχετε αναφερθεί επανειλημμένως σε συγκριτικά στοιχεία που αφορούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, την αναγκαιότητά τους και τη θετική τους επίδραση και στα θέματα ΥΑΕ.

Στις χώρες της Ε.Ε. σε εφαρμογή των βασικών αρχών του ψηφισμένου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ΄΄Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Πυλώνα΄΄ λειτουργεί ο θεσμός των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ). Στην Ελλάδα δεν έχει αποκατασταθεί νομικά η τάξη των συλλογικών ρυθμίσεων μέσω των κοινωνικών εταίρων καθώς μόλις το 24% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα καλύπτεται από ΣΣΕ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. είναι 85%. Η έλλειψη συμφωνημένου πλαισίου εργασίας μεταξύ εργαζομένων και επιχειρηματιών, επιχειρησιακά ή κλαδικά δεν είναι καταστροφική μόνο για το μισθολογικό τμήμα αλλά και για τις ασφαλείς και υγιείς συνθήκες εργασίας. Επιπλέον, θεωρώ μεγάλη κοινωνική, οικονομική και κλαδική οπισθοδρόμηση την έλλειψη συλλογικής σύμβασης εργασίας στον τεχνικό κλάδο. Νομίζω αυτό το ζήτημα πρέπει άμεσα να το επιλύσουμε.

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα σήμερα και ποιους στόχους θέσατε εσείς από τη θέση του επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία;

Ο EU OSHA είναι ένας οργανισμός τριμερούς λειτουργίας στον οποίο συμμετέχουν ισότιμα εκπρόσωποι των εργαζομένων, των εργοδοτών και των Κυβερνήσεων των κρατών-μελών της Ε.Ε. Στόχος μου είναι η βελτίωση της επιχειρησιακής λειτουργίας του οργανισμού και η κάλυψη της ΥΑΕ σε νέα εργασιακά δεδομένα, όπως είναι η Ψυχική Υγεία, η Ψηφιοποίηση, η Κλιματική Κρίση, οι νέες επιδημίες, η αύξηση της ηλικίας και οι αυξανόμενες μεταβολές στον εργασιακό βίο. Η απόδοση της επιστημονικής και ερευνητικής παραγωγής με απλουστευμένο τρόπο μέσω εκπαιδευτικών, ενημερωτικών και διαδραστικών εργαλείων σε κάθε ευρωπαϊκή γωνιά και σε κάθε Ευρωπαίο εργαζόμενο θα δώσει πραγματική αξία στο έργο του Οργανισμού. Επιπλέον, επαναφέραμε και τις συνεδριάσεις με φυσική παρουσία ώστε να πραγματοποιείται ουσιαστικός διάλογος για τη λήψη των κρίσιμων αποφάσεων.

Ειδικά στον τομέα των κατασκευών αλλά και σε άλλους τομείς χειρωνακτικής εργασίας όπως είναι ο αγροτικός κλάδος, κατά πόσο τηρούνται τα μέτρα προστασίας των εργαζομένων; Γίνονται έλεγχοι;

Εντοπίσατε εύστοχα, τους δύο κλάδους που δίνουν τα περισσότερα εργατικά δυστυχήματα στη χώρα μας. 44 αγρότες σκοτώθηκαν στο χωράφι το 2023 και 31 εργαζόμενοι σε μικρά ή μεγάλα κατασκευαστικά έργα. Τα κοινά στοιχεία των δύο κλάδων είναι ότι αφορούν σε χειρωνακτική εργασία ή σε χρήση μηχανημάτων έργου στο ανοιχτό φυσικό περιβάλλον, οι εργαζόμενοι είναι χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, μετανάστες σε μεγάλο ποσοστό, δεν είναι οργανωμένοι σε σωματεία, δεν αμείβονται με ΣΣΕ και δεν υπάρχει οργανωμένη διαδικασία θεσμικής επικοινωνίας με τον εργοδότη. Ας υπολογίσουμε επιπλέον, ότι η έκθεση στο κρύο, ή στην ηλιακή ακτινοβολία, στην σκόνη και τα φυτοφάρμακα δίνει μεγάλο αριθμό επαγγελματικών ασθενειών και θανάτων που δεν καταγράφονται. Η προγραμματισμένη είσοδος μεγάλου αριθμού μεταναστών τρίτων χωρών στους δύο αυτούς τομείς της οικονομίας εφόσον δεν πραγματοποιηθεί με πλήρη προετοιμασία στα θέματα ΥΑΕ, αξιοπρεπών μισθών και διαβίωσης, θα προκαλέσει μεγαλύτερη εξαθλίωση και απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Επιπλέον, η μεταφορά του κατασκευαστικού έργου από τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες και το «σπάσιμό» του σε πλήθος μικρότερων υπεργολαβιών, δημιουργεί σειρά επικίνδυνων και αμφισβητούμενων καταστάσεων οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Έχει διαπιστωθεί ότι η κατάτμηση των τεχνικών έργων φτάνει και σε εργολαβίες 6^ου βαθμού, όπου οι εργάτες δεν μπορούν να απαντήσουν «για ποιον δουλεύουν». Οι γκρίζες ζώνες που υπάρχουν στην κατανομή της νομικής ευθύνης ανάμεσα στον ανάδοχο του έργου και στους υπεργολάβους του, επιτείνουν το γεγονός αποποίησης της ευθύνης. Στα μικρά ιδιωτικά τεχνικά έργα η κατάσταση κρίνεται ακόμα δυσκολότερη.

Έλεγχοι γίνονται. Είναι τυπικοί και εκ΄ του αποτελέσματος κρίνονται μη αποτελεσματικοί. Τα ζητήματα λειτουργίας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας είναι θεσμικά, δομικά, οργανωτικά, τεχνολογικά. Αφενός έχει μειωθεί στο μισό ο αριθμός των Επιθεωρητών τα τελευταία χρόνια, αφετέρου δεν γίνεται χρήση των ηλεκτρονικών εργαλείων για την καταγραφή και τον προληπτικό έλεγχο των θεμάτων ΥΑΕ. Η επιστροφή του ΣΕΠΕ στο Υπ. Εργασίας και η θεσμική του αναβάθμιση σε Γεν. Γραμματεία θα συντελέσει στην καλύτερη λειτουργία του.

Μεγάλο ζήτημα για τις επιχειρήσεις του κλάδου αποτελεί το υψηλό κόστος της ασφάλειας στα εργοτάξια με πληθώρα μελών της ΠΕΣΕΔΕ να επισημαίνουν ότι αποτελεί μία σχεδόν “τιμωρητική” στάση προς τις επιχειρήσεις το γεγονός ότι Δημόσιο θέτει συγκεκριμένους κανονισμούς για την ασφάλεια χωρίς να προβλέπει το σχετικό κόστος στο πλαίσιο των διαγωνισμών του έργου. Ποια είναι η άποψη σας σε αυτό το θέμα;

Η Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση εργαζομένων, εργοδοτών και Κυβερνήσεων στη Διάσκεψη της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας το 2022 στη Γενεύη. Ο σεβασμός και η προστασία της ανθρώπινης ζωής δεν μπορεί να μετριέται με οικονομικό κόστος.

Από την άλλη, ένα πιο λειτουργικό εργονομικά εργοτάξιο, με εκπαιδευμένους εργαζόμενους, με καλό εργασιακό περιβάλλον, κατανόηση και αλληλεπίδραση στα καθημερινά ζητήματα του χώρου και ικανοποιητικούς μισθούς είναι βέβαιο ότι αποτελεί μία επένδυση που ενώ παράλληλα προστατεύει την ΥΑ των εργαζομένων πετυχαίνει την εκτέλεση άρτιων ποιοτικά έργων στο συντομότερο δυνατό χρόνο.

Η Πολιτεία απαιτείται να βοηθήσει τις μικρές και μεσαίες τεχνικές επιχειρήσεις με χρηματοδοτικά, εκπαιδευτικά και τεχνολογικά εργαλεία για την ενίσχυσή τους στα θέματα ΥΑΕ.

Έχω προτείνει στις εργοδοτικές οργανώσεις του τεχνικού κλάδου από το 2018 την συνυπογραφή ενός συμφώνου για την ΥΑΕ και τη διεκδίκηση από την Κυβέρνηση αντίστοιχου συμβατικού τιμήματος, ως ποσοστού του προϋπολογισμού του έργου. Είμαι στη διάθεση του κλάδου για να εργαστούμε επάνω σε αυτό το στόχο.

Αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις την ευθύνη των εργατικών ατυχημάτων; Φταίνε οι «απρόσεκτοι» εργαζόμενοι που δεν τηρούν τους κανόνες και αυτοτραυματίζονται ακόμη και θανάσιμα;

Εργαζόμενοι σκοτώνονται και δυστυχώς τα εργοστάσια (ή εργοτάξια) συνεχίζουν δίχως καμία διακοπή και με τους ίδιους κινδύνους τη λειτουργία τους. Σε μεγάλη δημοσκοπική έρευνα για το Ελληνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία, τον Νοέμβριο του 22, βρέθηκε ότι το 66% των διευθυνόντων των επιχειρήσεων θεωρούν τους εργαζόμενους υπεύθυνους για τα εργατικά ατυχήματα. Θα πρότεινα τα στελέχη αυτά να αξιολογούνται και στα πεδία της ανάληψης της επιχειρησιακής και διευθυντικής ευθύνης και της κοινωνικής ενσυναίσθησης, πριν αναλάβουν τα καθήκοντά τους, όπως πλέον απαιτείται και από τα νέα πρότυπα ESCG (Environmental, Social, and Corporate Governance).

Το διεθνές και νομικό εθνικό πλαίσιο είναι σαφές: τα εργατικά ατυχήματα και οι επαγγελματικές ασθένειες είναι αποκλειστικής υπαιτιότητας του εργοδότη. Σε καμιά άλλη χώρα της Ε.Ε. δεν υπάρχει το πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο να αναφερθεί κάποιος περί ευθύνης του εργαζομένου.

Πριν μιλήσουμε για την «ευθύνη των εργαζομένων», ας σκεφτούμε πόσες επιχειρήσεις στην Ελλάδα καλύπτονται από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, έχουν σωματείο, έχουν επιτροπές για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), διαβουλεύονται και συνεργάζονται με τους εργαζόμενους, επικαιροποιούν τακτικά τις μελέτες εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου και τις εφαρμόζουν στην πράξη, παρέχουν μέσα ατομικής προστασίας, εκπαιδεύουν τακτικά και κανονικά τους εργαζομένους, τους τοποθετούν στην κατάλληλη θέση εργασίας στο πλαίσιο του ωραρίου τους. Αν ξεκινήσουμε από το γεγονός που προανέφερα ότι το μόλις το 24% των εργαζομένων στη χώρα μας καλύπτονται από Συλλογική Σύμβαση Εργασίας θα καταλήξουμε σε ποσοστό μικρότερο της μονάδας στην εκπλήρωση όλων των παραπάνω προϋποθέσεων.

Τι σηματοδοτεί ο «Στόχος Μηδέν στην ΥΑΕ» που ψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και ποιο το έργο της αντίστοιχης Επιτροπής της Commission που προεδρεύετε;

Κάθε εργατικό ατύχημα ή επαγγελματική ασθένεια είναι η κορυφή μιας πυραμίδας που έχει στην βάση της πολλούς επικίνδυνους και ανθυγιεινούς παράγοντες. Ο εκμηδενισμός των θανάτων στη δουλειά, επιστημονικά και τεχνικά δεν είναι ουτοπία. Προϋποθέτει την εξάλειψη αυτών των παραγόντων. Η τάση στα θανατηφόρα ατυχήματα στο χώρο εργασίας στην Ε.Ε είναι πτωτική και η εξάλειψή τους είναι εφικτή. Πρέπει να δουλέψουμε και για ον περιορισμό των επαγγελματικών νόσων. Σύμφωνα με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: «Πρέπει να καταβληθούν όλες οι προσπάθειες για να μειωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο οι θάνατοι που σχετίζονται με την εργασία, σύμφωνα με την προσέγγιση Vision Zero ». Ύστερα από πρόταση της Commission και του αρμόδιου Επίτροπου για την Απασχόληση και τα Κοινωνικά Δικαιώματα κ. Nicolas Schmit συστάθηκε η Ομάδα Εργασίας Vision Zero προκειμένου να εξειδικεύσει τους στόχους και τις δράσεις της απόφασης του Ευρωκοινοβουλίου. Είναι ιδιαίτερα τιμητικό που οι συνάδελφοι μου από τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα, τις Εργοδοτικές Οργανώσεις και τις Κυβερνήσεις με εξέλεξαν ομόφωνα Πρόεδρο αυτής της επιτροπής. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι το τελικό κείμενο της ομόφωνης απόφασής μας, συνεισφέρει στην βελτίωση των θεμάτων ΥΑΕ τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

Έχετε αναφερθεί στην ανάγκη θέσπισης ενός «Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου και Ασθενειών». Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει μία τέτοια πρωτοβουλία; Γιατί δεν έχει προχωρήσει έως σήμερα;

Συνδικάτα και Εργοδοτικές Οργανώσεις έχουν συμφωνήσει στην συγκεκριμένη πρόταση, η οποία υλοποιείται στην υπόλοιπη Ευρώπη, δυστυχώς όμως μεταφέρεται συνεχώς στο μέλλον από την Κυβέρνηση. Θα αποτελεί φορέα αξιόπιστης καταγραφής των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών όπου ο κάθε εργοδότης θα αποδίδει ασφάλιστρο με βάση την οικονομική του δραστηριότητα, τον αριθμό των εργαζομένων του και την επίδοσή του στα θέματα ΥΑΕ. Με τον τρόπο αυτό θα δίνεται οικονομικό κίνητρο στους εργοδότες για την τήρηση των μέτρων ΥΑΕ και οι υπεύθυνοι θα αναλαμβάνουν το κόστος των επαγγελματικών νόσων και των εργατικών ατυχημάτων, όταν σήμερα μέσω των δημόσιων ασφαλιστικών ταμείων και φορέων, το κόστος αυτό αναλαμβάνεται από το σύνολο των πολιτών και των επιχειρήσεων της χώρας μέσω της φορολόγησής τους.

Μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση; Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις;

Φυσικά και μπορούμε. Η Ευρώπη μας προσφέρει πλήρη κάλυψη σε νομοθεσία στρατηγικές, σχέδια δράσης, καλές πρακτικές, έρευνες, εργαλεία. Η πολιτική προτεραιοποίηση των θεμάτων ΥΑΕ, η αναγνώριση και καταγραφή των προβληματικών καταστάσεων, η αντιμετώπισή τους στο πλαίσιο ενός ισότιμου τριμελούς διαλόγου μεταξύ Συνδικάτων, Εργοδοτών και Κυβερνήσεων και η εφαρμογή της νομοθεσίας με την ικανοποιητική λειτουργία των εποπτικών μηχανισμών θα βελτιώσουν άμεσα και ριζικά την κατάσταση.

Παραθέτω αναλυτικότερα τις βασικές προτάσεις όπως έχουν κατατεθεί στο Υπουργείο Εργασίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, με πρόσφατη επικαιροποίησή τους:

α) Να υπάρξει πολιτική βούληση και να εφαρμοστεί το νομικό πλαίσιο με παράλληλη ενίσχυση και θεσμική αναβάθμιση σε Γεν. του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ). Αντί αυτού η Κυβέρνηση αφού το υποβάθμισε αρχικά από Ειδική Γραμματεία σε Γενική Διεύθυνση στη συνέχεια με τον 4808/2021 απέσπασε το ΣΕΠΕ από το Υπουργείο Εργασίας ώστε να τον μετατρέψει σε ΄΄ανεξάρτητη αρχή΄΄ γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την επικύρωση της Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας 187 για την ΥΑΕ, σύμφωνα με την οποία οι ελεγκτικοί μηχανισμοί πρέπει να είναι οργανικά τμήματα του Υπουργείου.

β) Ουσιαστική διαβούλευση μεταξύ εργοδοτών, εργαζομένων και Κυβέρνησης με ουσιαστική λειτουργία του Εθνικού Συμβουλίου για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία. Το Ευρωπαϊκό Στρατηγικό Πλαίσιο για την Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία 2021-2027 ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Ιούνιο του 2021, ύστερα από εξαντλητικό δωδεκάμηνο διάλογο σε τριμερές επίπεδο. Όλα τα Κράτη μέλη ολοκλήρωσαν ύστερα από έναν χρόνο διαβούλευσης τα Εθνικά τους Πλαίσια. Στην πατρίδα μας έγινε απόπειρα για έγκριση του Ελληνικού Σχεδίου, εντός 40 ωρών μέσα στην Μ. Εβδομάδα το 2022, εξέλιξη που απετράπη με την παρέμβαση των εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων. Επιπροσθέτως απαιτείται η δημιουργία τριμελούς, τριμερούς ομάδας δράσης για την άμεση αντιμετώπιση κρίσιμων ζητημάτων.

γ) Μετά από πρόταση της ΓΣΕΕ, υιοθετήθηκε με τον 4808/2021 η σύσταση Φορέα Ασφάλισης Επαγγελματικού Κινδύνου όμως παράλληλα απεντάχθηκε από το ΕΣΠΑ η σχετική μελέτη (!). Αισιοδοξούμε ότι το 2024 θα προετοιμαστεί η ίδρυσή του.

δ) Αναμόρφωση του συστήματος αναγγελίας και καταγραφής των εργατικών ατυχημάτων καθώς και του συστήματος παρακολούθησης, αξιολόγησης και αξιοποίησης των δεδομένων ώστε κάθε μήνα να γίνεται καταγραφή και να σχεδιάζεται άμεσα σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισής τους. Σήμερα τα επίσημα δημοσιευμένα στοιχεία καταγράφουν τα προ τριετίας στατιστικά με αποτέλεσμα η λήθη να λειτουργεί ως συλλογικό αντίδοτο.

ε) Εισαγωγή της έννοιας της επαγγελματικής ασθένειας στην χώρα μας. Σύμφωνα με την έρευνα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας και του Ευρωπαϊκού Οργανισμού ΥΑΕ, στην Ευρώπη κάθε χρόνο καταγράφονται 200.000 θάνατοι που σχετίζονται με καρκινογόνους παράγοντες που εκλύονται στους εργασιακούς χώρους. Σύμφωνα με τις Αρχές μας, στην Ελλάδα δεν καταγράφεται κανένας. Είναι εντυπωσιακό ότι δεν καταγράφηκαν στην χώρα μας περιστατικά covid- 19 ως επαγγελματική ασθένεια ενώ για παράδειγμα στη Γαλλία και καταγραφή έγινε και αποζημιώσεις δόθηκαν.

στ) Ενημέρωση, εκπαίδευση και πιστοποίηση κάθε εργαζόμενου, σε κάθε θέση εργασίας και δημιουργία κουλτούρας ΥΑΕ με την ένταξη του μαθήματος ΥΑΕ στο ωρολόγιο πρόγραμμα από την πρωτοβάθμια έως την τριτοβάθμια εκπαίδευση

Η Υγεία και Ασφάλεια στην Εργασία είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Δευτερευόντως όμως, είναι και ένα εξαιρετικό εργαλείο για βελτίωση της παραγωγικής διαδικασίας στον τεχνικό κλάδο.

Οφείλουμε όλοι οι εμπλεκόμενοι και αρμόδιοι φορείς και ειδικά οι συντελεστές του κλάδου, να συνεργαστούμε άμεσα με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, για την εξάλειψη των επικίνδυνων και ανθυγιεινών συνθηκών στους χώρους εργασίας. Κάθε καθυστέρηση κοστίζει ανθρώπινες ζωές.