Αναδιάταξη ισχύος προ των πυλών? Σενάριο παγκόσμιας κυριαρχίας Κίνας

O οικονομοτεχνικός σύμβουλος της ΠΕΣΕΔΕ Κωνσταντίνος Σταματόγιαννης γράφει στο Εργοληπτικόν Βήμα για την αυξημένη συγκέντρωση οικονομικής ισχύος της Κίνας και τη βαθιά ενσωμάτωση της στο διεθνές οικονομικό σύστημα.

Κωνσταντίνος Σταματόγιαννης Οικονομοτεχνικός Σύμβουλος της ΠΕΣΕΔΕ, Οικονομικός Αναλυτής – Διπλ. Οικονομολόγος–Μηχανολόγος Μηχανικός

Οι οικονομικά/στρατιωτικά ισχυρές χώρες χρησιμοποίησαν μέχρι τον Μεσαίωνα μισθοφόρους για την επέκταση τους και με αυξανόμενα κίβδηλη αμοιβή των μισθοφόρων κατά την περίοδο ολοκλήρωσης της επέκτασης – ευμάριας/παρακμής που οδήγησε σε σταδιακή άρνηση στράτευσης και κατάρρευση. Κατά τις βιομηχανικές επαναστάσεις και πριν τους παγκοσμίους πολέμους έγινε χρήση των αποικιών για κλοπή/ αφαίρεση των αναγκαίων πρώτων υλών και πολύτιμων μετάλλων.

Μετά τον 2^ο ΠΠ εφαρμόσθηκε η μετακύλιση παραγωγής απλούστερων παραγωγικών διαδικασιών σε χώρες χαμηλότερου κόστους εργασίας και διασπορά για περιορισμό μονοπωλιακού κινδύνου. Στην πραγματικότητα επρόκειτο πάντα για ελεγχόμενους δορυφόρους και με παρακράτηση τεχνογνωσίας. Η Αμερικανική υπεροψία και αίσθηση παντοδυναμίας μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ οδήγησε σε ανορθολογικές οικονομικές επιλογές μετά το 1990, μείωση αποθεματικών ασφαλείας του συστήματος, μετά από απόφαση της Fed, διατάραξη της βασικής χρηματοοικονομικής ισορροπίας: Εισόδημα =Κατανάλωση+Αποταμίευση, η οποία μεσοπρόθεσμα συμβαδίζει με τις επενδύσεις. Η σημαντική υστέρηση του Εισοδήματος προς την Κατανάλωση ισοσκελιζόταν μέσω δανεισμού ιδιωτών.

Η προσπάθεια αναθέρμανσης των οικονομιών μετά την κρίση του 2008 με μηδενισμό επιτοκίων και χαλαρή νομισματική πολιτική, διόγκωση ισολογισμών Κεντρικών Τραπεζών(QE) οδήγησε σε εξωπραγματική άνοδο στοιχείων ενεργητικού – εικονική πραγματικότητα, καθότι η υπερβάλλουσα ρευστότητα οδηγήθηκε σε κερδοσκοπικές τοποθετήσεις λόγω ανυπαρξίας ζήτησης για πιστωτική επέκταση στην πραγματική οικονομία, με αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σε ένα πολύ εύθραυστο περιβάλλον, με μεγάλη αύξηση του συστημικού κινδύνου σε υποχώρηση των αποτιμήσεων με ενδεχόμενες συνθήκες κραχ, εν δυνάμει ισχυρότερου του 1929.

Οι επιλογές των Δυτικών κυβερνήσεων για ξέφρενη παραγωγή ρευστότητας αντί εφαρμογής μνημονίου, των lockdown του κορονοιού και των χειρισμών στο Ουκρανικό δημιουργούν ερωτηματικά ως προς το αν αυτές αποτελούν:

α) διαχείριση κρίσης

β) πολιτικό αμοραλισμό

γ) συστημική απόπειρα εξαθλίωσης/ εξάρτησης της μεσαίας τάξης

Η σκέψη εφαρμογής της μεθόδου παραγωγικής μηχανής χαμηλού κόστους/χαμηλής ποιότητας στην Κίνα αποδείχθηκε παντελώς λανθασμένη λόγω της αμερικανικής υπεροψίας και αίσθησης παντοδυναμίας μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ. Το 2000 η Κίνα με πληθυσμό 1,4Δις εμφάνιζε ΑΕΠ στο 12% των Usa (0,32Δις πληθυσμό). Το 2023 η Κίνα έφτασε στο 70% του ΑΕΠ Usa εκφρασμένο σε $. Σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (PPP) στο 126,6%Usa (=συγκρίσιμη μέτρηση). Κατέχοντας αυτόνομη τεχνογνωσία και παραγωγική βάση κρατάει πλέον τον πλανήτη στα χέρια της (σε ύφεση και ανάγκη τροφοδοσίας) και θα απαιτεί πλέον πληρωμή σε αξίες και όχι νομίσματα τυπογραφείου ($, Ευρώ) εντείνοντας την αποδυνάμωση Usa και ΕΕ.

Πιστεύω ότι η παγκόσμια κυριαρχία της Κίνας (με οικονομικούς και στρατιωτικούς όρους), που προβλεπόταν από αναλυτές – συγγραφείς αλλά και ισχυρών της οικονομίας πριν την τρέχουσα κρίση κορονοϊού? ως επερχόμενη σε 10 χρόνια από σήμερα, έχει επέλθει ήδη με τους χειρισμούς που έγιναν και απλά θα πάρει 1-2 χρόνια για μαζική συνειδητοποίηση και αποδοχή. Πιστεύω πως αποτέλεσε μεγάλο πολιτικό λάθος η φανατική υποστήριξη της Ουκρανίας εκ μέρους της Ευρώπης, σε έναν χαμένο πόλεμο των Usa εναντίον της επελαύνουσας Ασιατικής συμμαχίας – αυτοκρατορίας, κάτι που εκκρεμεί να αποδειχθεί κατά την μελλοντική ενσωμάτωση της Ταιβάν.

Οι μεταβολές ζωής και κοινωνικών συμπεριφορών που αναμένω για τα επόμενα χρόνια στον Δυτικό κόσμο θα είναι κοσμογονικές, ανάλογες ή και χειρότερες των παγκοσμίων πολέμων και ελπίζω να αποτυπωθούν απλώς και μόνον σε ραγδαία πτώση βιοτικού επιπέδου. Έχει διαμορφωθεί ένα εκρηκτικό μίγμα οικονομικών/πολιτικών/δημογραφικών δεδομένων στην Ε.Ε., με βάση τα οποία μπορεί να υποστηριχθεί ότι έχει κατολισθίσει στο ίδιο τραγικό επίπεδο με USA και Ιαπωνία. Εμφανίζεται ήδη φθήνων πληθυσμός στις μεγαλύτερες οικονομίες, παρά την εισροή διανοητικά, μορφωτικά και πολιτισμικά τραγικού επιπέδου μεταναστών, με παράλληλη αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Ισχυρή εμφάνιση εθνικιστικών ακροδεξιών κομμάτων σε πολλές χώρες, απόλυτα δικαιολογημένα φυσικά αφού τα αστικά κόμματα αντιμετωπίζουν λανθασμένα την απογοήτευση των πολιτών, οι οποίοι φυσικά και δεν είναι φασίστες, μαρξιστές ή ψεκασμένοι, αλλά καταλήγουν εκεί ενώ μέχρι σήμερα ψήφιζαν τα established κόμματα. Οι ακραίες επιλογές προκύπτουν λόγω αδυναμίας/απροθυμίας των πολιτικών να εξηγήσουν την κατάσταση που βρισκόμαστε και να προτείνουν ορθολογικές λύσεις. Τα συμβατικά όπλα νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής με μηδενικά επιτόκια και συνολικά Χρέη της τάξης του 400% του ΑΕΠ έχουν απολέσει την αποτελεσματικότητα τους. Trigger συρρίκνωσης μπορεί να αποτελέσουν οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις, η φούσκα ακινήτων και η ανάγκη αύξησης επιτοκίων που οδηγεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης Δημοσίου Χρέους/ χρεοκοπίες. Ελπίζω και εύχομαι αναίμακτα.

Αποτελεί απλά αποπροσανατολιστικό ψέμα η χρέωση του πληθωρισμού που εμφανίστηκε στον κορονοιό, σε αλυσίδες τροφοδοσίας και στο Ουκρανικό. Στην πραγματικότητα στην τροφοδοσία οφείλεται ένα μικρό ποσοστό. Το μεγαλύτερο ποσοστό προκύπτει λόγω αμφισβήτησης νομισμάτων και κυριαρχίας εκ μέρους παραγωγών πρώτων υλών, προϊόντων και ενέργειας (Κίνα-Ρωσία-Ινδία-Αραβικές χώρες με πληθυσμό 3,4 Δις). Η αναζήτηση εξελίξεων πρέπει να γίνει με συνεκτίμηση της οπτικής γωνίας και των επιδιώξεων/στόχων όλων των εμπλεκομένων: Πολιτικοί- Επιχειρηματίες-ΜΜΕ-Τράπεζες-Λαός. Η έλλειψη ηγετών αποτελεί συγκυρία ή επιδιωχθείσα δρομολόγηση?

Ο πληθωρισμός που έχει εμφανισθεί αποτελεί απλώς αρχή της αμφισβήτησης εξουσίας της Δυτικής Αυτοκρατορίας και θα αυξηθεί υπέρμετρα τους επόμενους μήνες-έτη, όπως προκύπτει από τον παγκόσμιο δείκτη προϊόντων διατροφής (+75%), ενέργειας (+540%), μετάλλων (+140%) και του συνολικού δείκτη πρώτων υλών (+220%). Όλες οι ανωτέρω μεταβολές απαιτούν ένα διάστημα 6-12 μηνών μέχρι την εμφάνιση τους στον τελικό καταναλωτή. Ο Δείκτης All Comodity εμφανίζει άνοδο 98% από το 2020 ισορροπώντας στα επίπεδα της κρίσης του 2008. Η εξέλιξη των επιμέρους δεικτών Διατροφής, Μετάλλων, Ενέργειας εμφανίζεται στα διαγράμματα.

Αναδιάταξη της παγκόσμιας οικονομικής ισχύος γίνεται εμφανής στα παρακάτω διαγράμματα εμφάνισης της σχέσης ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (PPP) με βάση τα στοιχεία IMF και World Bank. Η σχέση ΑΕΠ Κίνας/Ρωσίας προς Usa διαμορφώνεται από 11,9% το 1980 σε 152%. Η αμφισβήτηση παγκόσμιας κυριαρχίας με βάση τις μεταβολές γίνεται σαφής, με επιπλέον βασική παράμετρο ότι το ΑΕΠ των χωρών αυτών είναι κυρίως παραγωγικό και όχι παροχής υπηρεσιών.

Τα συνολικά χρέη Usa ξεπέρασαν το παγκόσμιο ΑΕΠ, η Δ.Ε. Θέση αρνητική στα 18 Τρις$

Οι δείκτες τιμών παραγωγού, μετάλλων, τροφίμων και ενέργειας παρουσιάζουν παράλληλη πορεία.

Η κεφαλαιοποίηση του χρηματιστηρίου Usa κυμαίνεται περί το 200% του ΑΕΠ και περί το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ παγκοσμίως η κεφαλαιοποίηση αντιστοιχεί στο World ΑΕΠ. Εν μέρει και σε αυτό οφείλεται η διόγκωση του μη παραγωγικού ΑΕΠ Usa. Το πλεόνασμα ισοζυγίου Αγαθών +Υπηρεσιών Κίνας, Ρωσίας, Γερμανίας και Κορέας ισούται περίπου με το έλλειμμα Usa+UK.