ΧΩΡΕΣ/ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ- 33ΕΚ. ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ-1ΕΚ. ΘΑΝΑΤΟΙ
Χώρες/Οικονομίες χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό- 33εκ. κρούσματα-1εκ. Θάνατοι
πηγή: Εργοληπτικόν βήμα Νο_120 της ΠΕΣΕΔΕ
Προσωπικά μπορώ να κρατήσω για μεγάλο χρονικό διάστημα την κοινωνική απομόνωση, επειδή έχω την δυνατότητα να το κάνω. Κυρίως αυτό με κάνει φανατικό εχθρό των μέτρων που πάρθηκαν στις Δυτικές κοινωνίες, τα οποία κατέστρεψαν τα όνειρα μίας τουλάχιστον ολόκληρης γενιάς, χωρίς δικαίωμα επιλογής. Οι ευπαθείς ομάδες μπορούσαν να απομονωθούν και οι βολεμένοι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Οι κοινωνίες/κράτη όμως πρέπει να διακρίνονται για την μέριμνα των ασθενέστερων οικονομικών τάξεων, τις οποίες υποκριτικά ικανοποίησαν με επιδόματα. ΕΛΕΟΣ.
Τα πάντα στην σημερινή λειτουργία του πλανήτη προσδιορίζονται από τα οικονομικά μέσα. Τα πάντα είναι χρήμα. Η λειτουργία της σημερινής κοινωνίας «Υπηρεσιών», με την διαβίωση των ανθρώπων κυρίως σε αστικά κέντρα, βασίζεται 100% στην παραγωγή προστιθέμενης αξίας / πλεονασμάτων, η αναδιανομή των οποίων (ασχέτως εφαρμοζόμενου πολιτικού μοντέλου) οδηγεί στην υψηλής ποιότητας διαβίωση που έχουμε φτάσει να θεωρούμε αυτονόητη και ακλόνητη.
Παρακαλώ αναλογισθείτε ότι η αξία της ανθρώπινης ζωής και η πανάκριβη πλέον τεκνοποίηση των Δυτικών κοινωνιών είναι φαινόμενο των τελευταίων 50 ετών και μόνον. Η πραγματική αξία της ανθρώπινης ζωής στις σημερινές μη παραγωγικές Δυτικές Κοινωνίες υπηρεσιών/αστυφιλίας είναι 0 (μηδέν), αν οι κοινωνίες χάσουν την προστιθέμενη αξία προς αναδιανομή / παύσουν να έχουν τα οικονομικά / τεχνολογικά μέσα υποστήριξης της ανθρώπινης ζωής.
Κατάσταση Αρχές 2020:
Πληθώρα λανθασμένων οικονομικών χειρισμών και εξελίξεων στην παγκόσμια οικονομία με πρωτοστατούσα την αμερικανική κατά τις δεκαετίες του 1990 και 2000 οδήγησαν στην χρηματοοικονομική κρίση των ΗΠΑ του 2008, η οποία επεκτάθηκε στην συνέχεια σε πραγματική οικονομική κρίση με προεκτάσεις στις λοιπές οικονομίες. Η αρχή των εξελίξεων βρίσκεται στην μείωση των απαραίτητων αποθεματικών ασφαλείας του αμερικανικού τραπεζικού συστήματος, μετά από απόφαση της Federal Reserve το 1991 υπό τον A.Greenspan με σκοπό την αποφυγή της τότε ύφεσης και το επακόλουθο όργιο υπερδανεισμού της οικονομίας των ΗΠΑ.
2020: Υπερχρέωση (Ιδιωτική και Δημόσια) στις δημογραφικά γερασμένες Δυτικές ανεπτυγμένες χώρες, σε αναμονή αφορμής για την επόμενη τεράστια οικονομική κρίση μετά τους χειρισμούς πιστωτικής/ νομισματικής επέκτασης στην κρίση 2008/09. Η καραντίνα των “πολιτισμένων” κυβερνήσεων του Δυτικού ανεπτυγμένου κόσμου, ήταν ότι πιο βλακώδες μπορεί να σκεφτεί μορφωμένος άνθρωπος, και εφαρμόσθηκε με βάση τον πολιτικό λαϊκισμό της τελευταίας δεκαετίας και την βραχυπρόθεσμη εκτίμηση της εκλογικής επιρροής. Προς επιλογή χειρισμούς αποτελούσαν:
1.Επιλογή shutdown με συνεπαγόμενη τεράστια ύφεση ή
2. Διατήρηση οικονομικής λειτουργίας υπό το κόστος μεγάλου αριθμού θανάτων.
Με βάση λανθασμένες εισηγήσεις (παραμέτρους λήψης αποφάσεων) οι Δυτικές Κυβερνήσεις προχώρησαν στην απόφαση λήψης μέτρων/ κλεισίματος των οικονομιών, προτάσσοντας το εκλογικό τους συμφέρον ως πιθανότερα συμβαδίζων (λανθασμένα) με την μη απώλεια ζωών (ζώων κατά τους upper 10.000). Οι επιλογές των ανήθικων/συμφεροντολόγων/εκβιασμένων (επιλέξτε ότι επιθυμείτε) ηγετών προσομοιάζουν με επιλογή στρατηγού που δεν διατάζει τους στρατιώτες να πολεμήσουν, γιατί κάποιοι θα σκοτωθούν και πιστεύει ότι παρά ταύτα η χώρα δεν θα καταληφθεί από τον εχθρό. Γιατί θα συμβεί αυτό? Η ελπίδα ότι θα το κάνει και ο αντίπαλος στρατηγός ξεπερνά τα όρια της ανθρώπινης βλακείας και ομοιάζει με τα ειρηνευτικά κινήματα (χρηματοδοτούμενα?) της Δύσης των 70’s που υποστήριζαν τον πυρηνικό αφοπλισμό υποστηρίζοντας ότι αν επιλεγεί θα ακολουθηθεί και από το Σοβιετικό μπλοκ. Αιθεροβάμονες όλου του κόσμου ενωθείτε.
Υποθέτω ότι το σενάριο της οικονομικής/πολιτικής νομενκλατούρας που κυβερνά τον πλανήτη μετά την λανθασμένη/εκβιασμένη επιλογή του shutdown/καραντίνας, ήταν η κατάρρευση των οικονομιών και η πληθωριστική απαξίωση του συσσωρευμένου παγκοσμίου χρέους, χωρίς να χρεωθούν την καταστροφή κυβερνήσεις ή χρηματοοικονομικοί οίκοι και χωρίς τον κίνδυνο λαϊκής (κομμουνιστικής/φασιστικής) μορφής εξέγερσης. Με την λανθασμένη επιλογή που τελικώς προκρίθηκε, οι χώρες θα αντιμετωπίσουν πρωτοφανή ύφεση κατά περίπτωση 20-30% τον πρώτο χρόνο, με βέβαιη συνέχιση της ύφεσης και στην συνέχεια. Τουλάχιστον όλες οι ελλειμματικές χώρες (σε επίπεδο παραγωγικού ισοζυγίου), σε περιβάλλον πληθωρισμού βασικών αγαθών και απαξίωσης/deflation των υπολοίπων (ευγενών) αγαθών, με πιθανότητα χρεοκοπιών και απροσδιόριστων συνεπειών για περισσότερες από 100 χώρες. Χρηματιστήρια και ακίνητα είναι πιθανόν να χάσουν μέχρι και το 80% της αξίας τους. Ο ιός φυσικά μετά από ένα διάστημα ύφεσης, όπου τα μέτρα απομόνωσης εφαρμόσθηκαν με σχετική επιτυχία θα επανέλθει με το άνοιγμα των οικονομιών/χωρών καθότι η ανάπτυξη του στις «απολίτιστες» χώρες (πέραν των 20-30 ανεπτυγμένων/ δυτικών – δηλαδή στα 6Δις πληθυσμού σε σύνολο 7,8Δις στον πλανήτη) δεν μπορεί να ανασχεθεί, αλλά ούτε και να διαπιστωθεί ο βαθμός έκθεσης, καθότι αυτές οι χώρες διαθέτουν υποτυπώδες σύστημα περίθαλψης και καταγραφής/απομόνωσης κρουσμάτων. Μόνον που στην επανεμφάνιση θα είναι αδύνατη η αντιμετώπιση του από χώρες που θα είναι παντελώς αποδυναμωμένες οικονομικά (σε μήνες όχι σε χρόνια), με ανύπαρκτα δημόσια έσοδα και αδυναμία έστω και υποτυπώδους εκτέλεσης Προϋπολογισμού, με υπολειτουργούντα νοσοκομεία λόγω έλλειψης πόρων και μεγάλο μέρος του πληθυσμού ήδη φτωχό και σε αναταραχή.
Οι οικονομικές συνέπειες θα επηρεάσουν σχεδόν τα πάντα με μεγάλη αύξηση ανεργίας, μείωση μισθών Δημοσίου και συντάξεων, μείωση ενοικίων, πτώση τιμής ακινήτων, μείωση μεταφορών, τιμών ενέργειας, ραγδαία υποχώρηση τουρισμού, απαξίωση ιατρικών υπηρεσιών/συστήματος υγείας, μείωση παραγωγής / αλλά ακόμη ισχυρότερη μείωση κατανάλωσης.
Καθότι δεν υπήρχε κάποιος ισχυρός πεφωτισμένος ηγέτης σε ΗΠΑ ή Ε.Ε. εννοώ φυσικά και όχι σε κάποια μικρή χώρα, οι κυβερνήσεις δεν είχαν τελικά άλλη επιλογή, εκτός από την λήψη μέτρων, καθότι οι θάνατοι θα προηγούνταν της οικονομικής καταστροφής, την οποία θα αδυνατούσαν να εξηγήσουν και να γίνουν πιστευτοί. Πιστεύω ότι το δίλλημα ανθρώπινες ζωές ή οικονομική καταστροφή αντιμετωπίσθηκε πολύ ερασιτεχνικά, όπως δεν αρμόζει σε ανεπτυγμένες χώρες που επιθυμούν να παραμείνουν ανεπτυγμένες
Σενάριο παγκόσμιας κυριαρχίας της Κίνας. Γιατί έκανε λάθος επιλογή ο Trump?
Πιστεύω ότι η με οικονομικούς και στρατιωτικούς όρους παγκόσμια κυριαρχία της Κίνας, που προβλεπόταν πριν την σημερινή κρίση ως επερχόμενη σε 10 χρόνια από σήμερα (+/-2έτη) από μεγάλο μέρος αναλυτών, συγγραφέων αλλά και ισχυρών της οικονομίας, έχει επέλθει ήδη με τους χειρισμούς που έγιναν και απλά θα πάρει 1-2 χρόνια για πλήρη συνειδητοποίηση και αποδοχή. Ελπίζω και εύχομαι αναίμακτα.
Οι σκέψεις/προγραμματισμός των οικονομικά ισχυρών παγκοσμίως με πυρήνα φυσικά τις ΗΠΑ είχαν ως χρονοδιάγραμμα μετακύλισης δραστηριοτήτων / κεφαλαίων / νομισμάτων / περιουσιών την επόμενη 10ετία και η πανδημία τους πρόλαβε σε πολύ αρχικό στάδιο υλοποίησης του σχεδίου.
Προϊστορία: Οι οικονομικά/στρατιωτικά ισχυρές χώρες χρησιμοποίησαν μέχρι τον μεσαίωνα μισθοφόρους με αυξανόμενα κίβδηλη αμοιβή, πριν τους παγκοσμίους πολέμους τις αποικίες για κλοπή/αφαίρεση πρώτων υλών και πολύτιμων μετάλλων. Μετά τον 2ο ΠΠ χρησιμοποιήθηκε η μετακύλιση του κόστους παραγωγής των απλούστερων παραγωγικών διαδικασιών σε χώρες με χαμηλό κόστος εργασίας και σε περισσότερες βαθμίδες, (Π.χ. Ελλάδα αρχικά κλωστήρια, στην συνέχεια ραφή απλών ρούχων, στην συνέχεια αθλητικά είδη (Nike, Adidas) και πολυτελή ρούχα (Boss κλπ)) με μεταφορά κάθε φορά των απλούστερων διαδικασιών σε ακόμη φθηνότερες χώρες (Τουρκία-Βουλγαρία-Άπω Ανατολή) Στην πραγματικότητα επρόκειτο σχεδόν πάντα για μικρούς ελεγχόμενους δορυφόρους και πάντοτε με παρακράτηση τεχνογνωσίας.
Εξαίρεση αποτέλεσε η Ιαπωνία η οποία αντιγράφοντας την Γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία και Ηλεκτροτεχνία (Usa-Γερμανία) κατάφερε να πετύχει δικό της brand name και ποιότητα, το πληθυσμιακό μέγεθος της όμως (100 εκ) δεν της έδινε την δυνατότητα αμφισβήτησης της Αμερικής, παρά μόνον στην τότε εδραίωση στην 2η θέση παγκόσμια. Παράλληλα το χτύπημα της από την φούσκα του 1989 και την διόγκωση του Δημοσίου Χρέους (πιθανόν προκατασκευασμένη – δρομολογημένη από ΗΠΑ) την οδήγησε σε πολυετή/πολυτελή στασιμότητα στην συνέχεια.
Όλες οι παραπάνω παράμετροι αποδεικνύονται μη ισχύουσες στην περίπτωση της Κίνας (1,4Δις πληθυσμός-Απολυταρχικό καθεστώς). Η αρχική σκέψη δημιουργίας παραγωγικής μηχανής χαμηλού κόστους/χαμηλής ποιότητας αποδείχθηκε παντελώς λανθασμένη λόγω της αμερικανικής υπεροψίας και αίσθησης παντοδυναμίας μετά την κατάρρευση του Σοβιετικού μπλοκ. Η Κίνα μετατράπηκε σε major παγκόσμιο παραγωγό σε όλα τα επίπεδα ποιότητας σε Φάρμακα-Ηλεκτρονικά κλπ με τεράστια εσωτερική αγορά που αγνοήθηκε στον αρχικό σχεδιασμό με κατοχή πυρηνικών όπλων, με πυρηνικά .αεροπλανοφόρα αφού αγόρασε από την Ρωσία και αντέγραψε και με πρώτα επεισόδια αμφισβήτησης της κυριαρχίας Usa στην Θάλασσα της Κίνας. Το 2000 η Κίνα των 1,4Δις εμφάνιζε ΑΕΠ στο 12%Usa των 0,32Δις πληθυσμού και 63% της Γερμανίας των 80εκ. Το 2019 η Κίνα έφτασε στο 70% του ΑΕΠ Usa εκφρασμένο σε $ και 350% της Γερμανίας, εκφρασμένο δε σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (PPP) στο 130% του ΑΕΠ Usa. Κατέχοντας πλέον αυτόνομη δική της τεχνογνωσία και παραγωγική βάση κρατάει τον πλανήτη στα χέρια της (που θα βρίσκεται σε τεράστια ύφεση και ανάγκη τροφοδοσίας) και θα απαιτεί (η Κίνα) σταδιακά και υποχρεωτικά πλέον πληρωμή σε πραγματικές αξίες και όχι νομίσματα τυπογραφείου ($, Ευρώ) εντείνοντας την αποδυνάμωση Usa και ΕΕ.
Τρέχοντα Οικονομικά Στοιχεία σε USA – EU ΑΕΠ USA – Έλλειμμα – Δημόσιο Χρέος – Χρέη
Η υποχώρηση του ΑΕΠ Usa ήταν ραγδαία και έφτασε στο 2οΤρ 2020 στα επίπεδα των αρχών του 2015. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού αυξήθηκε κατά 3,5 Τρις$ εντός εξαμήνου. Το Δημόσιο Χρέος εκτοξεύθηκε εντός 10ετίας από 13 σε 27 Τρις$ και ανέρχεται σε 155% του ΑΕΠ μετά την πτώση στο Β! Τρ του 2020. Τα συνολικά χρέη της Οικονομίας των ΗΠΑ προσεγγίζουν το 420% του ΑΕΠ στο Εξάμηνο 2020 με προοπτική περαιτέρω μεγέθυνσης στο Β! Εξάμηνο. Να επισημανθεί ότι η χρηματοοικονομική κρίση του 2008 επήλθε σε ύψος χρέους 385% του ΑΕΠ. Η εξέλιξη των χρεών των επιμέρους τομέων της Οικονομίας εμφανίζονται στα παρακάτω διαγράμματα.
Ο Ισολογισμός της Fed φούσκωσε κατά το τελευταίο 12μηνο κατά 3,2Τρις$, όσο περίπου χρειάσθηκε σε μια 6ετία για αντιμετώπιση της κρίσης του 2008. Η Καθαρή Διεθνής Επενδυτική Θέση USA ξεπέρασε τα -12Τρις $ με απώλεια 10Τρις$ σε 10ετία. Η κατοχή ομολόγων Usa από Κίνα και πετρελαιοπαραγωγές χώρες εμφανίζει συνεχή υποχώρηση και μηδενισμό από Ρωσία (σοβαρή ένδειξη επερχόμενης κρίσης). Οι γεωτρήσεις σε λειτουργία κατέγραψαν χαμηλό επίπεδο 12ετίας, η βιομηχανική παραγωγή υποχώρησε σε επίπεδα 2011, οι λιανικές πωλήσεις σε επίπεδα προ 2ετίας και η ανεργία ξεπέρασε τα επίπεδα του 2008-09
EU ΑΕΠ – Δημόσιο Χρέος
Η εξέλιξη του ΑΕΠ της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης εμφάνισαν ραγδαία υποχώρηση στα πρώτα 2 Τρίμηνα 2020 εξαιτίας των περιορισμών και παρά τις διάφορες μορφές ενισχύσεων-επιδοτήσεων που επιβαρύνουν ακραία το Δημόσιο Χρέος σαν % του μειωμένου ΑΕΠ. Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, Η.Β., Ελλάδα και Τουρκία εμφανίζουν πολύ ισχυρές πτώσεις ΑΕΠ, με υποχώρηση κάτω από τα επίπεδα του 2014. Γερμανία, Ελβετία και Σουηδία εμφανίζουν μικρότερες πτώσεις σε επίπεδα 2ετών περίπου. Εμφανίζονται τεράστιες ανισορροπίες σε επίπεδα Target2 του Ευρωσυστήματος με το συνολικό άνοιγμα να προσεγγίζει το 1,5Τρις€ και την Γερμανία με θετικό 1Τρις€ να καλύπτει το άνοιγμα Ιταλίας και Ισπανίας (πιθανή βόμβα στο σύστημα). Η Καθαρή Επενδυτική Θέση NIP της Ευρωζώνης συνολικά είναι ουδέτερη (0), με μεγάλες αποκλίσεις όμως μεταξύ των χωρών.
ECB Balance και κατοχή ομολόγων Ευρωζώνης – Bank of Japan Balance Ο ισολογισμός της ECB αλλά και της BoJ εμφανίζουν μικρότερη διεύρυνση από αυτόν της Fed, αλλά και πάλι η διεύρυνση ξεπερνά τα 2 Τρις€, προετοιμάζοντας το έδαφος για αμφισβήτηση αξίας νομισμάτων και πιθανές εξωγενείς πληθωριστικές πιέσεις (από χώρες θετικών ισοζυγίων).
Κίνα ΑΕΠ – Ισοζύγιο
Η εξαιρετική διαχείριση του κορονοιού εκ μέρους της Κίνας γίνεται εμφανής στα διαγράμματα του ΑΕΠ της, όπου μετά από ένα Τρίμηνο αρνητικής απόκλισης επανήλθε στους συνήθεις ρυθμούς ανάπτυξης με το ύψος του δείκτη ΑΕΠ του Β!Τρ να ξεπερνά το τέλος του 2019. Το Εμπορικό Ισοζύγιο μετά μικρή κάμψη ξεπερνά τα προηγούμενα επίπεδα, καλύπτοντας τα δημιουργηθέντα παραγωγικά ελλείμματα των Δυτικών χωρών με απαιτήσεις φυσικά στο παρόν και στο μέλλον.
Ελλάδα – ΑΕΠ –Τουρισμός –Προυπολογισμός -Δημόσιο Χρέος
Η εικόνα υποχώρησης του Ελληνικού ΑΕΠ, η αρνητική εξέλιξη του Ισοζυγίου, η ταχεία αύξηση κρουσμάτων αποκλειστικά λόγω ανοίγματος των συνόρων και οι αντιφατικές δηλώσεις των κυβερνητικών παραγόντων, η καλλιέργεια ψεύτικων προσδοκιών για τις οικονομικές εξελίξεις και η άρνηση περικοπής μισθών και συντάξεων, δεν επιτρέπει αισιοδοξία για τον επόμενο χρόνο. Η πιθανή πτώση του ΑΕΠ θα ξεπεράσει το 10%, παρά την ενσωμάτωση των επιδοτήσεων και θα βρεθεί κάτω από 170Δις€, η απώλεια τουριστικών εσόδων/ισοζυγίου υπερβαίνει τα 10Δις€, όπως και οι αποκλίσεις του Προϋπολογισμού θα ξεπεράσουν τα 10Δις€ και το Δημόσιο Χρέος θα διαμορφωθεί σε περίπου 360Δις€ ή >210% του ΑΕΠ.
Συμπεράσματα
Υποχρέωση αποπληρωμής χρεών– Πιθανότητα μη αποπληρωμής χρεών:
Μη αποπληρωμή από κρατική οντότητα απαιτεί την συναίνεση των λοιπών συναλλασσομένων κρατών ή την απώλεια οποιασδήποτε εισαγόμενης επενδυτικής δραστηριότητας και ακύρωση της συμμετοχής στο παγκόσμιο εμπόριο ή και πόλεμο. Αποδοχή από το κράτος μη αποπληρωμής από τους υπολοίπους συμμετέχοντες συνεπάγεται κατάρρευση της κοινωνικής δομής, ακύρωση της επενδυτικής αποταμίευσης και της έννοιας προστασίας της περιουσίας επί πολλά έτη, καθώς και εμφάνιση φαινομένων τοκογλυφίας και αναρχικών συμπεριφορών. Συνεπώς η εμφάνιση υπερχρέωσης οδηγεί με τα μέχρι σήμερα δεδομένα σε υφεσιακή κρίση.
Η επιλογές των κυβερνήσεων δημιουργούν ερωτηματικά ως προς το αν αυτές αποτελούν:
α) μορφή διαχείρισης κρίσεων όπως σε σεισμούς – πυρηνικές καταστροφές – επιδημίες, όπου απαιτείται μη προειδοποίηση σε περίπτωση μη αναστρέψιμων καταστάσεων, ώστε να μην προκληθεί πανικός, με συνεπακόλουθη μεγέθυνση των αναπόφευκτων απωλειών, ή
β) απλό πολιτικό αμοραλισμό – μεταβίβαση του προβλήματος σε επόμενο εκλογικό κύκλο, ή
γ) συστημική απόπειρα εξαθλίωσης / εξάρτησης της μεσαίας τάξης, ώστε να επιτευχθεί ευκολότερα η αποδοχή της κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους – συστήματος υγείας – καταβολής συντάξεων, γεγονός αναμενόμενο και αναπόφευκτο στις δυτικές κοινωνίες κατά την επόμενη 20ετία λόγω μη αναστρέψιμων δημογραφικών δεδομένων.
Σε παρόμοιες περιπτώσεις στο παρελθόν δημιουργούνταν μέσω παραγωγής αιτίων πολέμου «Όραμα» και η διάψευση, μετά την σύρραξη, οδηγούσε σε αφοσίωση στην ανοικοδόμηση.
