Τα δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, θηλειά στον λαιμό των δανειοληπτών

Ο Μηχ/γος-Ηλεκ/γος-Μηχ/κός Ε.Δ.Ε,. Πρόεδρος Σ.Ε.Δ.Ε. Ν. Ηλείας, κ. Νικόλαος Αχ. Διάκος, γράφει στο Εργοληπτικόν βήμα Νο_131 τη θέση του σχετικά με το άρθρο 161, στο σχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί στη Βουλή από το Υπουργείο Οικονομικών και κάνει τη δική του αναδρομή στην πορεία των «πυροδανείων» και «σεισμοδανείων».

Κάθε χρόνο, μετά εκείνον τον μαρτυρικό Αύγουστο του 2007 που καρβούνιασε την Ηλεία, όλοι έρχονται να θυμηθούνε το δράμα που έζησε ο τόπος μας, με την μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή και τα τόσα θύματα, που μόνο το Μάτι ιστορικά μπορεί να «ανταγωνιστεί», αλλά και την τεράστια οικονομική καταστροφή που επισυνέβη, η βοή της οποίας μας ακολουθεί μέχρι σήμερα.

Στα απόνερα της συνολικής καταστροφής, πέρα από τις μνήμες των τόσων θυμάτων, υπάρχουν και τα πυροδάνεια, τα οποία μετά 15 χρόνια συνεχίζουν να «καίνε» και να «τσουρουφλίζουν» τα ντόπια εισοδήματα και την ντόπια επιχειρηματικότητα. Και δεν είναι μόνο αυτά τα δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, αλλά υπάρχουν και τα σεισμοδάνεια ομοίως εγγυημένα από το ελληνικό δημόσιο.

Τα δάνεια αυτά εδόθησαν με τους ίδιους όρους των πυροδανείων μετά τους σεισμούς του 2008, προκειμένου να βοηθηθούν οι ντόπιες επιχειρήσεις που μόλις είχαν βγει από την λαύρα της φωτιάς. Και αυτά τα δάνεια πουλήθηκαν, αντί πινακίου φακής στα ξένα funds.

Από την αρχή της κρίσης, το 2015, έγιναν σοβαρές προσπάθειες επαναρύθμισης των σε καθυστέρηση πυροδανείων και σεισμοδανείων, αλλά οι τραπεζίτες, στοχεύοντας στην εγγύηση των ελληνικού Δημοσίου και υπολογίζοντας στην κατά νόμον αντίδραση του εγγυητή, δηλαδή του ελληνικού Δημοσίου, αρνούνταν να το κάνουν πιστεύοντας ότι σε πρώτη ευκαιρία οικονομικής δυνατότητας το δημόσιο θα εκταμίευε αβλεπώς όλο το τοκογλυφικό πακέτο που αιτούνται οι ξένοι επενδυτές των ευκαιριών, με τα ντόπια τραπεζικά κοράκια.

Δηλαδή οι συστημικές ελληνικές τράπεζες, τετράκις διασωθείσες με την συμβολή των ελλήνων φορολογουμένων, αναστήθηκαν οικονομικά και τώρα κρατώντας ένα μακρύ βόϊο μαστίγιο και με «δράκουλα» τα ξένα funds, αλωνίζουν στην Ελλάδα των πολλαπλών κρίσεων αδιαφορώντας για υποχρεώσεις τους απέναντι στους χειμαζόμενους δανειολήπτες που νομικά επιβάλουν οι διερχόμενες από τον ελληνικό χώρο κυβερνήσεις.

Και αυτό γιατί με την δημοσίευση του κάθε νόμου που έρχεται σαν αντίδραση μετά τις ασφυχτικές πιέσεις των ξένων funds και των ντόπιων κολίγων τους προς τους δανειολήπτες, κάποιοι υψηλά ιστάμενοι, τους κλίνουν πονηρά και το μάτι.

Έτσι οι απαντήσεις των τραπεζιτών στις απόπειρες επαναδιαπραγμάτευσης είναι: Εμείς δεν γνωρίζουμε τέτοιο νόμο ή δεν μας έχει έλθει τίποτα ακόμη ή εντάξει με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά που προσκομίσατε αλλά το αίτημά Σας απορρίπτεται γιατί εμείς θέλουμε ως εγγύηση ένα αστικό ακίνητο. Και αν τυχόν έχεις τέτοιο και το βλέπουν στο Ε9, τότε σου ζητάνε τους κρεμαστούς κήπους της Βαβυλώνας.

Κύριοι ηγέτες ή οπαδοί της τωρινής κυβέρνησης, έχει γίνει πλέον ανέκδοτο να δέχεσθε ότι συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά να σταυρώνετε τα χέρια και να ελπίζετε σ΄ ένα θαύμα. Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί ο λαός λέει ότι «ο λύκος το τομάρι αλλάζει όχι την γνώση».

Έτσι, λοιπόν, εκείνο που μένει είναι αφού, το κακό έχει γίνει, έχουν δηλαδή πουληθεί τα δάνεια και «παχαίνουν» κάθε μέρα, με επιτόκιο 12,5%, λόγω της συστηματικής, μελετημένης και σκοπούμενης αδιαλλαξίας των κατόχων πλέον των  δανείων, να γίνει από το υπεύθυνο κράτος, που υπερασπίζεται εννοείται τους πολίτες του, ένα όχι  κούρεμα αλλά κοσκίνισμα των οφειλών γιατί πολλοί επιχειρηματίες  έχουν  καταβάλει το αρχικό κεφάλαιο και τώρα τους ζητάνε να καταβάλουν  ακόμη ένα κεφάλαιο και περισσότερα σε τοκογλυφικούς τόκους και πανωτόκια.

Και βέβαια δεν είναι άμοιρες ευθυνών και οι προηγούμενες κυβερνήσεις εκλεγμένες ή εθνικής σωτηρίας γιατί και τότε συμπεριφερθήκανε ως πόντιος Πιλάτος κάνοντας κάποιους νόμους, έτσι για τα μάτια του κόσμου, αφού ποτέ  δεν υποχρεώσανε τους  τραπεζίτες να τους ασπασθούν, ποτέ δεν επέβαλλαν πρόστιμα για ανυπακοή και ποτέ δεν έδειξαν την πυγμή του κράτους.

Έτσι φτάσαμε,  μετά  από ένα σύμπλεγμα οικονομικών κρίσεων εν μέσω νέας οικονομικής κρίσης, ένεκα επετείου και μνήμης φυσικών καταστροφών να «κάνουμε ταμείο» και να λέμε ναι μεν αλλά το ταμείο είναι μείον.

Ναι, κύριοι της κυβέρνησης το ταμείο είναι μείον, αλλά όποτε δεν θέλετε να δώσετε ακόμα και επιδικασμένες δικαιούμενες παροχές σε συνταξιούχους και εργαζόμενους θυμάστε και ανατρέχετε για ν’ ανατρέψετε τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις «στο όνομα του δημοσίου συμφέροντος».

Αν τώρα δεν είναι δημόσιο συμφέρον να μην καταλήξει ο ιδρώτας και το αίμα των Ελλήνων εργαζομένων, των πολυδοκιμασμένων Ηλείων πολιτών στην Σουηδία και στις τσέπες εκείνων των ελλήνων που εν μέσω κρίσης, φτωχοποίησης του λαού και αυτοκτονιών, πλούτισαν, τότε η δουλειά του σημερινού βουλευτή ή υπουργού σας πέφτει στενή.

Αφήστε, λοιπόν, τους ‘Ελληνες στον αγώνα τους και δοκιμάστε κάποια άλλη δουλειά, πιο αξιοπρεπή και βοηθήστε να επιλεγεί κάποια άλλη κυβέρνηση της οποίας τα στελέχη θα έχουν πιο καθαρές ιδέες και θα πάρουν πιο δραστικές αποφάσεις, όσον αφορά τα δάνεια αρωγής με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, ώστε να ησυχάσουν τουλάχιστον τόσο οι εν ζωή πυρόπληκτοι του 2007, όσο και οι σεισμόπληκτοι του 2008 της Ηλείας και παρά πέρα.

Και εννοώ συγκεκριμένα το ντροπιαστικό περιεχόμενο του άρθρου 161, στο σχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί στη Βουλή, από το Υπουργείο Οικονομικών, προς επεξεργασία, με το οποίο οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων ληξιπρόθεσμων δανείων θα αποκτήσουν το δικαίωμα να ζητήσουν την κατάπτωση της κρατικής εγγύησης, παρ’ ότι δεν είναι συμβαλλόμενες στην δανειακή σύμβαση, γι’ αυτό και η διεύθυνση κρατικών εγγυήσεων φέρεται ν’ απέρριπτε μέχρι σήμερα τα σχετικά αιτήματα.

ΑΙΔΩΣ  κ.  ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Μαζί με τις επιδοτήσεις για την ενεργειακή κρίση ο κ. Μητσοτάκης έκανε στους Ηλείους σεισμόπληκτους και πυρόπληκτους, που είχαν δανειακές συμβάσεις με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου και αναστολή πληρωμών, λόγω των πολλαπλών κρίσεων που ενέσκηψαν στον ελληνικό χώρο, ένα μεγάλο δώρο, το άρθρο 161, το οποίο πρακτικά δίνει το δικαίωμα στους Σουηδούς χρυσοθήρες και στα εξ΄ Ελλάδος τσιράκια τους να μεταφέρουν τον πλούτο της Ελλάδας, εκτός Ελλάδας και κυρίως στην Σουηδία.

Αλλά ο πλούτος της Ελλάδας σ’ αυτή την περίπτωση δεν είναι τίποτε άλλο από το αίμα και τον ιδρώτα των Ελλήνων εργαζομένων και κυρίως των Ηλείων δανειοληπτών, πυροπλήκτων και σεισμοπλήκτων, οι οποίοι για τις επόμενες δεκαετίες  θα δουλεύουν στην Ελλάδα, θα παράγουν, θα φορολογούνται και από το υστέρημά τους, εάν υπάρχει ,θα στέλνουν τα λεφτά στη Σουηδία.

Σύγχρονη αποικία της Σουηδίας  λοιπόν η Ηλεία η οποία οριοθετείται στην Πελοπόννησο της Ελληνικής δημοκρατίας, μετά από απόφαση της συντηρητικής κυβέρνησης Μητσοτάκη και με την στήριξη των “παραφυάδων” βουλευτών της, οι οποίοι απ΄ότι αποδεικνύεται είναι εκεί για να χειροκροτάνε και να ψηφίζουν σύσσωμοι το κόμμα και όχι τα συμφέροντα αυτών που τους έδωσαν την εντολή εκπροσώπησης. Καμαρώστε τους γιατί έφεραν εις πέρας ένα ακόμη μεγάλο λαϊκό πρόβλημα, το οποίο ταλάνιζε τους πολίτες της Ηλείας και όχι μόνο περίπου δέκα χρόνια.

Και πως φαντάζεστε ότι δημιουργήθηκε αυτό το  περίφημο άρθρο 161, που έστησε στον τοίχο οριστικά πλέον τους πυρόπληκτους και τους σεισμόπληκτους δανειολήπτες; Έτσι ξαφνικά η νομοπαρασκευαστική επιτροπή είχε την φώτιση και έκατσε και το ταίριαξε; Όχι αγαπητοί συνέλληνες, αυτοί που παρουσίασαν αυτό το άρθρο το πήραν έτοιμο ή μάλλον τους το σερβίρανε φτιαγμένο τα ξένα funds, η επιτροπή το αντέγραψε με προσοχή προς αποφυγήν λάθους και τα “υποστυλώματα” της κυβέρνησης το ψήφισαν, χωρίς να μπούνε σε λεπτομέρειες.

 Έτσι κυβερνάται η Ελλάδα και μια ζωή βάζει τους κολίγους της να δουλεύουν για τους τσιφλικάδες, τους μέσα και τους έξω , γι’ αυτό μια ζωή και οι Έλληνες και το κράτος θα είναι χρεωμένοι και το μόνο που θα μπορεί να κάνει το κράτος είναι να δίνει επιδόματα, βοήθεια δηλαδή, ώστε οι πολίτες να διατηρούνται στη ζωή και να υποχρεώνονται να δουλεύουν ως δουλοπάροικοι στους σύγχρονους χωροδεσπότες.

ΥΓ. Να βγουν οι κυβερνητικοί βουλευτές, οι εντολοδόχοι του λαού εννοείται, οι οποίοι επελέγησαν από τον λαό να τον “υπηρετούν” και να μας αιτιολογήσουν γιατί υπερψήφισαν αυτό το έκτρωμα που φέρει τον κωδικό αριθμό 161, το οποίο στραγγαλίζει τους έλληνες δανειολήπτες.

πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_131 της ΠΕΣΕΔΕ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ