Πανεπιστημιακά εργαστήρια: Αθέμιτος Ανταγωνισμός των γραφείων μελετών, πλέον και με τον νόμο

Ο Σύλλογος Μελετητών Δημοσίων Έργων Κεντρικής Μακεδονίας εξηγεί στο Εργοληπτικόν Βήμα τις προβληματικές διατάξεις του νέου νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων που οδηγεί στην εξαθλίωση τον ελεύθερο επαγγελματία Μηχανικό.

Την Πέμπτη 14.7.2022 ψηφίστηκε, κατά πλειοψηφία, στη Βουλή το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων «Νέοι Ορίζοντες στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα: Ενίσχυση της ποιότητας, της λειτουργικότητας και της σύνδεσης των ΑΕΙ με την κοινωνία και λοιπές διατάξεις».

Ιδιαίτερα προβληματικέςκαι αμφίβολης νομιμότητας είναι οι διατάξεις των άρθρων 51 και 52 του υπό δημοσίευση στο ΦΕΚ νόμου, που το περιεχόμενό τους αναφέρεται:

α.      στην παροχή υπηρεσιών (επιστημονικών, τεχνολογικών, συμβουλευτικών, εκπόνηση ειδικών μελετών, διεξαγωγή ειδικών μετρήσεων, παροχή γνωμοδοτήσεων, παροχή τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών) από Πανεπιστημιακά εργαστήριαπρος φορείς του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, και

β.      στη διαδικασία σύναψης της παροχής υπηρεσιών του άρθρου 51.

Ενδεικτικά, αναφέρονται τα ακόλουθα κρίσιμα ζητήματα:

α.      Η χρησιμοποιούμενη ορολογία του «οικονομικού φορέα» και της «παροχής τεχνικών και λοιπών συναφών επιστημονικών υπηρεσιών», που περιλαμβάνονται στον νόμο για να προσδιορίσουν τον ρόλο των Πανεπιστημιακών Εργαστηρίων στην αγορά και το αντικείμενο της παροχής τους, υποδηλώνει ευθέως την είσοδο αυτών σε τομέα στον οποίο όχι μόνον εμπίπτουν, αλλά εξαντλούν το αντικείμενο της δραστηριότητάς τους οι μελετητές και τα γραφεία μελετών, με όρους εντελώς έξω από την ισχύουσα εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.

β.      Το άρθρο 51 θέτει μία σειρά προϋποθέσεων που πρέπει να πληρούν οι υπηρεσίες, για να παρασχεθούν από το Πανεπιστημιακό Εργαστήριο, οι οποίες είναι τόσο γενικόλογες που δίνουν τη δυνατότητα συμμετοχής τους σε οποιαδήποτε μελέτη και παροχή οποιασδήποτε τεχνικής και επιστημονικής υπηρεσίας.

γ.       Το προσωπικό που θα εκτελεί τις παραπάνω δημόσιες συμβάσειςπαροχής υπηρεσιώνδεν απαιτείται να είναι πιστοποιημένο, όπως οι ιδιώτες μηχανικοί και λοιποί επιστήμονες μελετητές, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας περί δημοσίων συμβάσεων, ούτε ως προς την εμπειρία, ούτε ως προς την ειδικότητα, την εξειδίκευση, και τα λοιπά στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ένας ιδιώτης μελετητής για να δικαιούται να εκπονήσει μία δημόσια σύμβαση.

δ.      Ο νέος νόμος παρακάμπτει τον Κανονισμό αμοιβών μελετών και παροχής τεχνικών και επιστημονικών υπηρεσιών, αναφερόμενος σε μία «εύλογη και δίκαιη κοστολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών». Περαιτέρω, ως προς τις αμοιβές ο νόμος αναφέρει ότι οι «τιμές ταυτόσημων υπηρεσιών μεταξύ του ίδιου ή άλλου πανεπιστημιακού εργαστηρίου του ΑΕΙ δεν μπορεί να διαφέρουν ουσιωδώς μεταξύ τους.». Οι διατάξεις αυτές, αφενός δεν λαμβάνουν υπόψη τον μηχανισμό διαμόρφωσης της οικονομικής προσφοράς από τους ιδιώτες μελετητές, οι οποίοι, εκτός των άλλων, έχουν και σημαντικό κόστος λειτουργίας των γραφείων τους, αφετέρου προκαλούν σκέψεις για χειραγώγηση των τιμών, τη δημιουργία μονοπωλίων και μη υγιούς ανταγωνισμού λόγω ελέγχου των τιμών των υπηρεσιών.

Με όλα τα παραπάνω δεδομένα, και επειδή ο ψηφισθείς νόμος:

  • παρακάμπτει,προς όφελος συγκεκριμένης κατηγορίας Δημοσίων Υπαλλήλων (δηλαδή αυτών που εργάζονται στα πανεπιστήμια ως εκπαιδευτικό και ερευνητικό προσωπικό), κάθε κανόνα της ελεύθερης αγοράς,
  • καταργεί τους κανόνες υγιούς ανταγωνισμού,
  • δημιουργεί συνθήκες μονοπωλίων και ελέγχου των τιμών των παρεχόμενων υπηρεσιών,
  • επιτρέπει τις απευθείας αναθέσεις παροχής υπηρεσιών από τις αναθέτουσες αρχές προς τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια, χωρίς όριο αμοιβής,
  • παρακάμπτει τις υποχρεωτικές από τον νόμο των δημοσίων συμβάσεων διαδικασίες δημοσιοποίησης των αναθέσεων,
  • καταργεί τα δικαιώματα προσφυγών και ενστάσεων από τυχόν ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς, καθώς η σχέση αναθέτουσας αρχής –Πανεπιστημιακού Εργαστηρίου δεν δημοσιοποιείται,
  • δεν θεωρεί αυτονόητητη διαδικασία τεχνικής αξιολόγησης, όπως σε όλους τους δημόσιους διαγωνισμούς,
  • δεν απαιτεί πιστοποίηση των οικονομικών φορέων που θα αναλάβουν τις δημόσιες συμβάσεις, όπως ισχύει για τους ιδιώτες μελετητές και γραφεία μελετών, και
  • «βαφτίζει» τα Πανεπιστημιακά Εργαστήρια, επίσημα, ως «οικονομικούς φορείς»,με οικονομικό σπόνσορα και εγγυητή τον ΕΛΚΕ,

καταδικάζοντας ουσιαστικά στην εξαθλίωση τον ελεύθερο επαγγελματία Μηχανικό,οι συλλογικοί φορείς των μελετητών (ΣΜΕΔΕΚΕΜ, ΣΕΓΜ και ΣΜΕ), απέστειλαν επιστολές προς την Υπουργό Παιδείας, τους αρμόδιους Υφυπουργό και Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, στο Γραφείο Πρωθυπουργού, και σε όλα τα μέλη της διαρκούς Επιτροπής Μορφωτικών υποθέσεων που εξέτασε το σχέδιο νόμου πριν την ψήφισή του, επιστολή, με το ακόλουθο περιεχόμενο.

πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_130 της ΠΕΣΕΔΕ

Διαβάστε επίσης

Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για λόγους επισκεψιμότητας και στατιστικών. Συνεχίζοντας την περιήγηση, αποδέχεστε τη χρήση αυτών των cookies Αποδοχή Περισσότερα