Ναυτιλία: Λιμάνια και έλλειμα συνδυασμένων μεταφορών

Η «ΓΑΛΑΖΙΑ» ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

O Πρόεδρος ΟΣΕΤΕΕ/ΣΤΥΕ, Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός Δρ. Ανδρέας Στοϊμενίδης υπογραμμίζει την ανάγκη άμεσης σύνδεσης των λιμανιών με το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας, στο Εργοληπτικόν βήμα No_129 της ΠΕΣΕΔΕ.

Η ναυτιλία συνεισφέρει σημαντικά στην αειφόρο οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, αυξάνοντας το εθνικό προϊόν και ενισχύοντας τη στρατηγική της θέση.

Η παγκόσμια οικονομία, στηρίζεται στην μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων χύδην φορτίων, όπως είναι οι πρώτες ύλες, τα καύσιμα και τα τρόφιμα, η οποία γίνεται ως επί το πλείστον από τη θάλασσα. Το πλοίο έχει καταστεί θεμέλιος συνδετικός κρίκος μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης, αποτελώντας έτσι θεμέλιο της παγκόσμιας οικονομίας και ανάπτυξης. Η ιδιαίτερη αυτή θέση των θαλάσσιων μεταφορών στην οικονομία μιας χώρας είναι απόρροια ιδιαίτερων συγκριτικών χαρακτηριστικών με τα άλλα μέσα μεταφοράς. Τα πλοία, με τα οποία γίνονται οι θαλάσσιες μεταφορές, θεωρούνται ως τα μοναδικά μέσα μεταφοράς που εξασφαλίζουν την οικονομικά και τεχνικά συμφέρουσα μεταφορά μεγάλου όγκου και μάζας φορτίων.

Τα πλοία, αποτελούν το σημαντικότερο και μεγαλύτερο κομμάτι τη αλυσίδας των παγκόσμιων μεταφορών, όλων των ειδών φορτίου καθώς η ανάπτυξη των θαλάσσιων μεταφορών είναι ισχυρά συνδεδεμένη και άμεσα εξαρτώμενη με το παγκόσμιο εμπόριο ενώ παράλληλα τα πλοία είναι προσαρμοσμένα στις εκάστοτε ειδικές απαιτήσεις των μεταφερόμενων προϊόντων. Σχεδιάζονται και βελτιώνονται από εξειδικευμένα στον σκοπό αυτό ναυπηγεία, λαμβάνοντας υπόψη και την απαραίτητη προσαρμογή των πλοίων στις εγκαταστάσεις υποδοχής των φορτίων. Θετικό στοιχείο των θαλάσσιων μεταφορών είναι ο μειωμένος χρόνος διεκπεραίωσης καθώς επειδή τα περισσότερα προϊόντα είναι συσκευασμένα σε εμπορευματοκιβώτια, ο χρόνος φόρτωσης και εκφόρτωσης είναι αρκετά γρήγορος και μάλιστα μπορεί να είναι γρηγορότερος και από τον αντίστοιχο χρόνο φόρτωσης και εκφόρτωσης ενός αεροσκάφους.

Ο χαρακτήρας των θαλάσσιων μεταφορών είναι διεθνής. Το γεγονός ότι η μαζική διακίνηση των πρώτων και ενεργειακών υλών είναι πρακτικά δυνατή αλλά και συμφέρουσα μόνο δια θαλάσσης ήταν από τους πρώτους παράγοντες που κατέστησαν τις θαλάσσιες μεταφορές διεθνείς. Άρα, το πλοίο είναι το κυριότερο μέσω διεξαγωγής του παγκόσμιου εμπορίου έχοντας ηγετικό ρόλο στο εμπόριο διεθνώς. Οι προοπτικές εξέλιξης των υπόλοιπων μεταφορικών μέσων δεν είναι τέτοιες ώστε να απειλήσουν την κυρίαρχη θέση του πλοίου, στο άμεσο μέλλον.

Επιπλέον, οι θαλάσσιες μεταφορές έχουν πλεονέκτημα έναντι των άλλων μεταφορών λόγω του χαμηλού κόστους υπό την προϋπόθεση, να υπάρχει διακίνηση των  φορτίων από τα σημεία φόρτωσης και εκφόρτωσης των λιμανιών.

Η ραγδαία ανάπτυξη της ανθρώπινης δραστηριότητας επέφερε και την αντίστοιχη μεγέθυνση στην ναυτιλιακή δραστηριότητα. Αυτή η εξέλιξη, συντέλεσε στην αύξηση της πίεσης στα θαλάσσια οικοσυστήματα, την ρύπανση του περιβάλλοντος και μακροπρόθεσμα την κλιματική αλλαγή. Ο υψηλός βαθμός κινδύνου των θαλάσσιων μεταφορών, οι οποίες κατατάσσονται δεύτερες σε επικινδυνότητα μετά τις αεροπορικές, έκανε επιτακτική την ανάγκη για την περαιτέρω ανάλυση των ατυχημάτων εν πλω.

Η χώρα μας, κατατάσσεται σε κυρίαρχη θέση στον τομέα της ναυτιλίας παρά το γεγονός ότι παραμένουν ανεπίλυτα στον γεωγραφικό της χώρο, χρόνια προβλήματα στις βασικές υποδομές για τις συνδυασμένες μεταφορές από και προς τους μικρούς και μεγάλους της λιμένες.

Κρίσιμος παράγοντας ανάπτυξης της εφοδιαστικής αλυσίδας (Logistics) είναι η σύνδεση των λιμανιών με τον σιδηρόδρομο.

Η σιδηροδρομική σύνδεση του εμπορευματικού λιμένα Πειραιώς έδωσε τεράστια ώθηση στην μεταφορική κίνηση στην περιοχή και κατέστησε το λιμάνι και το Θριάσιο Πεδίο ισχυρό παγκόσμιο κόμβο της εφοδιαστικής αλυσίδας. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει τις τεράστιες δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας οι οποίες παραμένουν σε λήθαργο λόγω μεγάλων αδυναμιών σε βασικές υποδομές.

Συγκεκριμένα με υποτυπώδη ή ανύπαρκτη σιδηροδρομική σύνδεση, ως εν υπνώσει «αναπτυξιακοί γίγαντες» παραμένουν τα λιμάνια Θεσσαλονίκης, Καβάλας (Φίλιππος), Αλεξανδρούπολης, Πάτρας και Βόλου.

Ακόμα και στον κλάδο του τουρισμού μικρά και εύκολα έργα σύνδεσης των σιδηροδρομικών σταθμών με τους επιβατικούς σταθμούς των λιμανιών (στον Βόλο η απόσταση είναι ένα χιλιόμετρο, δίχως παρεμβολή κτιρίων) θα διευκόλυνε την κίνηση των επιβατών, θα δημιουργούσε προστιθέμενη αξία και στα δύο μέσα και θα αναβάθμιζε το τουριστικό προϊόν.

Η επιτάχυνση των διαδικασιών προγραμματισμού, χρηματοδότησης, μελετητικής ωρίμανσης και κατασκευής των έργων διασύνδεσης των ελληνικών λιμένων, θα δώσει ακόμα ισχυρότερη ώθηση στην ελληνική ναυτιλία, στις υπηρεσίες εφοδιαστικής αλυσίδας και στον τουρισμό. Κάθε καθυστέρηση μειώνει το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της πατρίδας μας.

πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_129 της ΠΕΣΕΔΕ