Επικίνδυνο ικρίωμα στο Βόρειο τείχος της Ακρόπολης Αθηνών.

20:17 - 13/05/2020

Σ.ΕΠ.Ι.Ε. Επικίνδυνα Ικριώματα

Με αφορμή την τοποθέτηση του νέου ανελκυστήρα ΑμεΑ (χορηγία του ιδρύματος Ωνάση), έχουν τοποθετηθεί επικίνδυνα και επισφαλή ικριώματα στο βόρειο τείχος της Ακρόπολης. Ο Σύνδεσμος Επαγγελματιών Ικριωμάτων Ελλάδος, μετά από όχληση των μελών του και πλήθος συνεργατών τους, κοινοποίησε σχετική επιστολή στις παρακάτω αρμόδιες υπηρεσίες :

Αστυνομικό Τμήμα ΑΚΡΟΠΟΛΕΩΣ
Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Γραφείο Γενικού Γραμματέα Πολιτισμού
Υπηρεσία Συντήρησης Μνημείων Ακρόπολης (ΥΣΜΑ)
Διεύθυνση προγραμματισμού και συντονισμού επιθεώρησης ασφάλειας και υγείας στην εργασία (Γραφείο Ειδικού Γραμματέα)

Η κατασκευή του συγκεκριμένου ξύλινου ικριώματος, δεν είναι σύμφωνη με τη διάταξη του ΠΔ 778/1980 για το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των ξύλινων ικριωμάτων (Άρθρο 3, παράγραφος 3, μέγιστο ύψος ξύλινων ικριωμάτων : 10 μέτρα) και επιπλέον δεν εξασφαλίζει στους χρήστες του ασφαλή πρόσβαση, αποτελεσματική πλαϊνή προστασία, μεταξύ άλλων ελλείψεων.

Δείτε παρακάτω χαρακτηριστικές φωτογραφίες, όπως δημοσιεύτηκαν σε διάφορες ιστοσελίδες Τύπου, καθώς και τη σχετική καταγγελία.

Ο Σύνδεσμος Επαγγελματιών Ικριωμάτων Ελλάδος (Σ.ΕΠ.Ι.Ε.), ως θεσμικός εκπρόσωπος των επαγγελματιών που ασχολούνται με την παραγωγή, εισαγωγή και εγκατάσταση ικριωμάτων στην Ελλάδα, προσπαθεί επί σειρά ετών να καταδείξει τα κακώς κείμενα στο χώρο, ώστε να αναβαθμιστεί το επίπεδο των σχετικών παρεχομένων υπηρεσιών.

Στο πλαίσιο αυτό και με αφορμή τις εργασίες εγκατάστασης νέου ανελκυστήρα Α.Μ.Ε.Α. στο Βόρειο τείχος της Ακροπόλεως Αθηνών, το μεγαλύτερο, λαμπρότερο και πιο προβεβλημένο ιστορικό και πολιτιστικό μνημείο της ανθρωπότητος, ο Σ.ΕΠ.Ι.Ε. επέλεξε να αναδείξει το μέγεθος των αυθαίρετων πρακτικών που υιοθετεί μέρος του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, όσον αφορά την εγκατάσταση και χρήση ικριωμάτων εν Ελλάδι το 2020, καθώς επίσης και την απροθυμία ή αδιαφορία των αρμοδίων Αρχών να επιβάλλουν τα κατά νόμον προβλεπόμενα.

Συγκεκριμένα, στο Βόρειο τείχος της Ακρόπολης έχει εγκατασταθεί και χρησιμοποιείται (ως ιδίοις όμμασι διεπίστωσε και η κα Υπουργός Πολιτισμού προ ολίγων ημερών), ξύλινο ικρίωμα. Ξεπερνώντας τη
ρητή διάταξη του ΠΔ 778/1980 για το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των ξύλινων ικριωμάτων (Άρθρο 3,παράγραφος 3, μέγιστο ύψος ξύλινων ικριωμάτων : 10 μέτρα), εστιάζουμε στην ουσία, προσπαθώντας να
αναδείξουμε και να καταδείξουμε τους ανωτέρω ισχυρισμούς μας.
Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, κάθε ικρίωμα θα πρέπει να εξασφαλίζει στους χρήστες του τα εξής:

Επαρκή αντοχή. Ρωτούμε τους καθ’ ύλην αρμοδίους στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, που εμπλέκονται στο συγκεκριμένο έργο (Προκηρύττουσα και επιβλέπουσα Υπηρεσία, Ανάδοχος, Επιβλέπων Μηχανικός, Κύριος του έργου, κλπ), αν έχει εκπονηθεί μελέτη στατικής επάρκειας για το εν λόγω ικρίωμα και με βάση ποιον κανόνα, κανονισμό, πρότυπο, κλπ. Ποιο αρμόδιο πρόσωπο την ήλεγξε και πώς διασφαλίζεται ο έλεγχος πιστής εφαρμογής της; Ομοίως, ποιο πρόσωπο ήλεγξε την καταλληλότητα των πρώτων υλών ώστε να αποφανθεί ότι αυτές όντως πληρούν τις προδιαγραφές του μελετητή του ικριώματος με συνεπαγόμενη την επιθυμητή αντοχή; Στις ηλώσεις και λοιπές συναρμογές για αντοχή του ικριώματος σε οριζόντια και κατακόρυφη φόρτιση, η μελέτη του ικριώματος περιλαμβάνει και τη χρήση πλαστικών δεματικών (tire-up);
Ασφαλή πρόσβαση. Είναι φανερό πως οι αυτοσχέδιες ξύλινες κλίμακες που φαίνονται στις συνημμένες φωτογραφίες κάτωθι, δεν υλοποιούν ούτε το πνεύμα ούτε το γράμμα του νομοθέτη σχετικά με τον όρο “ασφαλή πρόσβαση”. Σας παραπέμπουμε ενδεικτικά στα πρότυπα της σειράς ΕΝ 131 και στις γενικές πρόνοιες που περιλαμβάνει το πρότυπο ΕΝ 12811.01 για κλίμακες και κλιμακοστάσια σε ικριώματα, για να διαμορφώσετε ιδίαν άποψη, ώστε να προβείτε σε αξιολόγηση των διατάξεων πρόσβασης του εν λόγω ικριώματος. Παρά ταύτα, για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τη χρήση ικριωμάτων, τονίζουμε ότι κάθε κλίμακα που τοποθετείται σε ικρίωμα (και γενικά διάταξη πρόσβασης), θα πρέπει να διασφαλίζει στους χρήστες της, αφενός μεν ασφάλεια & εργονομική άνεση και αφετέρου να μην επιτρέπει την πιθανή (και απευκταία) πτώση τους εκτός του ικριώματος.
Ο Επιβλέπων Μηχανικός χρησιμοποίησε τις εν λόγω κλίμακες για να ανέβει στο ικρίωμα ώστε να το επιθεωρήσει πριν την υπογραφή της βεβαιώσεως, σύμφωνα με το Άρθρο 3, παράγραφο 2 του ΠΔ 778/1980 και τους τακτικούς & έκτακτους ελέγχους που προβλέπονται στο Άρθρο 21, παράγραφο 3 του ιδίου ΠΔ; Αν ναι, τις βρήκε ασφαλείς και σύμφωνα με τα ισχύοντα; Αν όχι, τι έπραξε σχετικώς και οι διατάξεις πρόσβασης στο ικρίωμα έχουν ακόμη την εικόνα που φαίνεται στις κάτωθι φωτογραφίες; Ελέγχθηκε η ύπαρξη της βεβαιώσεως κατά το Άρθρο 3, παρ.3 του ΠΔ 778/1980 από επιθεωρητή του Σ.ΕΠ.Ε.; Αν έγινε όντως έλεγχος από επιθεωρητές του Σ.ΕΠ.Ε., αυτοί δεν παρατήρησαν τίποτε άλλο στο συγκεκριμένο ικρίωμα και θεώρησαν ότι πληροί όλες τις ισχύουσες διατάξεις; Αν σε αντίθετη υποθετική περίπτωση εξέδωσαν οδηγίες για αποκατάσταση όλων των ελλείψεων, τότε γιατί το ικρίωμα εξακολουθεί να έχει την εικόνα που έχει (και γιατί δεν έχει αποξηλωθεί ακόμη);
Αποτελεσματική πλαϊνή προστασία. Είδος υπό εξαφάνιση στο συγκεκριμένο ικρίωμα. Παρά τη ρητή αναφορά του ΠΔ 778/1980 στο είδος, τη θέση και τη σκοπιμότητα των διατάξεων πλαϊνής προστασίας (Άρθρο 9, παράγραφος 9, εδάφιο η), οι εγκαταστάτες του ικριώματος τοποθέτησαν χιαστί δοκάρια μεταξύ ορθοστατών απλά για τη σύνδεσή τους κι όχι για τη προστασία των χρηστών του. Επίσης όπως φαίνεται καθαρά στις φωτογραφίες κάτωθι, κανένας από τους χρήστες του ικριώματος δεν εμφανίζεται να φορά ζώνη ασφαλείας κατά την εργασία του επί του ικριώματος, προλαμβάνοντας έστω και με τον τρόπο αυτό την πτώση του από τα διαμήκη άκρα (πέρατα) του ικριώματος, τα οποία είναι εντελώς ακάλυπτα. Ας μην αναφερθούμε και στα θωράκια που δεν υπάρχουν ούτε ως δείγμα, αφού θα πρέπει πρώτα να ρωτήσουμε για τα δάπεδα εργασίας
(ως κάτωθι), λόγω του ότι άνευ ορθής τοποθέτησης δαπέδων δεν είναι δυνατή και η τοποθέτηση θωρακίων. Ήλεγξε κανείς την ύπαρξη και επάρκεια των διατάξεων πλαϊνής προστασίας στο ικρίωμα ή όλοι αρκέστηκαν στις διαβεβαιώσεις των εγκαταστατών του ότι “είναι μια χαρά”;
Ασφαλή δάπεδα εργασίας. Προκαλούμε οποιονδήποτε από τους μελετητές, εγκρίνοντες και επιβλέποντες του έργου να σταθεί και να εργαστεί (επιθεώρηση, χειρισμός εργαλείων χειρός) άνευ φόβου, σε οποιοδήποτε δάπεδο εργασίας στο συγκεκριμένο ικρίωμα. Θέτουμε την ίδια πρόκληση ακόμη και στους εγκαταστάτες του ικριώματος, ζητώντας τους να βαδίσουν επί του ασφαλέστερου (κατ’ αυτούς) φατνώματος του ικριώματος, χωρίς να κρατιούνται απ’ αυτό και χωρίς να κοιτάζουν το δάπεδο. Οι διατάξεις του ΠΔ 778/1980 (Άρθρο 9) και ΠΔ 1073/1981 (Άρθρο 34), είναι προφανώς άγνωστες τόσο στους εγκαταστάτες του ικριώματος όσο και σε όσους τους καμαρώνουν για το έργο τους.
Ελάχιστα ανοίγματα και χάσματα. Η όλη φιλοσοφία του νομοθέτη που εισήγαγε τη συγκεκριμένη διάταξη – απαίτηση στο ΠΔ 778/1980 (Άρθρο 9), είχε να κάνει με την πρόληψη πτώσης ανθρώπων και υλικών, εργαλείων κλπ εκτός και εντός του ικριώματος. Οποιοσδήποτε άσχετος με το χώρο, μπορεί να διαπιστώσει πως ο κανόνας αυτός δεν εφαρμόζεται ούτε στο ελάχιστο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αφού η τοποθέτηση δαπέδων (και λοιπών προστατευτικών διατάξεων) σ’ αυτό, γίνεται με μόνο γνώμονα την πρόσβαση πλησίον του Βορείου τείχους, αφήνοντας όλον τον υπόλοιπο χώρο κενό!! Αναρωτήθηκε κανείς εκ των υπευθύνων του έργου πόσο χρόνο, προσπάθεια και προσοχή δαπανούν οι εργαζόμενοι επί του ικριώματος, προσπαθώντας να μην πέσουν από αυτό;

Εκτιμούμε ότι δεν είναι η στιγμή να αναδείξουμε και το ζήτημα της πιστοποίησης ικριωμάτων τύπου πύργου, ως επιβάλλει το ΠΔ 778/1980 (Άρθρο 13), αφού το συγκεκριμένο κατασκεύασμα έτσι όπως έχει εγκατασταθεί, ανήκει σε μη τυποποιημένη κατηγορία (ιδιοκατασκευή). Παρά ταύτα, είναι λογικό να αναμένουμε πως κάποιος από όλους τους ‘’υπευθύνους’’ θα σκέφτηκε να θέσει το ζήτημα του είδους και της κατάστασης των πρώτων υλών του ικριώματος αυτού και τις συνέπειες που θα είχε μια πιθανή περίπτωση ακαταλληλότητάς τους. Επίσης, καλό θα ήταν να βρεθεί κάποιος “αρμόδιος” να απαντήσει στο εξής ερώτημα : πώς είναι δυνατόν το σύνολο των κατά τόπους αρμοδίων Εφοριών Αρχαιοτήτων ανά την Ελλάδα να δημοπρατούν συνεχώς, με ορθό τεχνικά και νομικά τρόπο, την προμήθεια ή/και την ενοικίαση ικριωμάτων και να το αγνοεί το υπηρεσιακά αρμόδιο πρόσωπο για την Ακρόπολη, έχοντας μάλιστα πίσω του το παρελθόν της εγκατάστασης και χρήσης χιλιάδων κυβικών μέτρων μεταλλικών ικριωμάτων επί σειρά ετών, εντός και πέριξ του Παρθενώνος;

Έχοντας κατά νου τα ανωτέρω, καταγγέλλουμε προς πάσα αρμόδια Αρχή και Υπηρεσία τα εντός της παρούσης αναφερόμενα και ζητούμε την άμεση εφαρμογή των ισχυουσών διατάξεων του νόμου :

Το ξύλινο ικρίωμα που έχει εγκατασταθεί στο Βόρειο τείχος της Ακροπόλεως Αθηνών :

Έχει ύψος άνω των δέκα μέτρων και συνεπώς δεν επιτρέπεται η ανέγερσή του,
Δεν διαθέτει ασφαλή τρόπο πρόσβασης προς αυτό, ούτε και καθ’ ύψος από επίπεδο σε επίπεδο,
Δεν διαθέτει ενιαία δάπεδα εργασίας τα οποία θα έπρεπε να καλύπτουν όλο το πλάτος κάθε φατνώματος, ούτε διαθέτει διατάξεις που να επιβάλλουν τον ταυτόχρονο και ομοιόμορφο λυγισμό τους,
Δεν διαθέτει επαρκείς διατάξεις πλαϊνής προστασίας για τους χρήστες του,
Έχει μεγάλα χάσματα εντός του, εκ των οποίων είναι δυνατόν να διέλθει άνθρωπος,
Κατά πάσα πιθανότητα δεν διαθέτει μελέτη στατικής επάρκειας σύμφωνα με αναγνωρισμένο ή/και ισχύοντα κανόνα, κανονισμό, πρότυπο, κλπ.

Καλούμε δε την Υπουργό Πολιτισμού κα Μενδώνη, να επιδείξει την πυγμή και αποφασιστικότητα για τα οποία είναι γνωστή και να προβεί άμεσα στις δέουσες ενέργειες.

Τέλος, παραμένουμε αρωγοί σε οποιονδήποτε θελήσει περισσότερες πληροφορίες ή/και συνδρομή σχετικά τόσο με τη συγκεκριμένη περίπτωση όσο και γενικότερα με την παραγωγή, εισαγωγή και εγκατάσταση ικριωμάτων στην Ελλάδα.

Συνημμένα θα βρείτε παρακάτω σχετικές φωτογραφίες, από δημοσιεύματα σε ιστοσελίδες Τύπου.